Τα τελευταία χρόνια στην Ευρώπη και την Ελλάδα έχει αποδειχθεί πως όποια πολιτική πρόταση συμπυκνώσει τρία στοιχεία: α) τη ριζοσπαστικότητα και την αντίθεση στο νεοφιλελευθερισμό στο περιεχόμενο, β) το καινούριο στη μορφή και την έκφραση. και γ) το ενωτικό στοιχείο σαν μια βαθιά απαίτηση των λαϊκών μαζών για αποτελεσματικότητα, έχει επιτυχία. Στην ουσία, πρόκειται για τη μοναδική πολιτική στάση που μπορεί να ορίσει την Αριστερά με όρους αντιπαλότητας προς την αστική πολιτική (νεοφιλελευθερισμό-δικομματισμό) και να την οδηγήσει σε έναν πρωταγωνιστικό ρόλο μέσα στην κοινωνία. Τα παραδείγματα δεν είναι λίγα και τα υπογραμμίζει, στη χώρα μας, η κίνηση δεκάδων χιλιάδων ανθρώπων, π.χ. στις πρόσφατες δημοτικές εκλογές και στα κινήματα στους εκπαιδευτικούς χώρους.
Είναι ανάγκη να ανοιχθούν δρόμοι, είναι αναγκαίο να παρθούν τέτοιες πρωτοβουλίες, είναι αναγκαίο να εκφραστεί μια τέτοια πολιτική φυσιογνωμία που: α) να βάζει σαν στόχο της την ήττα του νεοφιλελευθερισμού και του δικομματισμού από την Αριστερά και τα κινήματα, και β) να ανασυγκροτεί τα κινήματα και τον «ουτοπικό» λόγο της Αριστεράς, ξαναδείχνοντας τον σοσιαλισμό σαν επίκαιρη και αναγκαία διέξοδο.
2. Με βάση αυτές τις ανάγκες, οι προτάσεις και οι αποφάσεις του ΣΥΝ για την αντιμετώπιση των επερχόμενων βουλευτικών εκλογών κρίνονται άτολμες, αναποτελεσματικές και αναντίστοιχες με τις απαιτήσεις του κόσμου της Αριστεράς και των κινημάτων. Εκφράζουν και συμπυκνώνουν συμβιβασμούς και επιλογές που δεν μπορούν να δώσουν έκφραση και δεν αναδεικνύουν ολοκληρωμένα και συνολικά τα στοιχεία της ενότητας, του ριζοσπαστισμού, του καινούριου. Και αυτό γιατί είναι αποτέλεσμα συγκερασμών, συμβιβασμών, ατολμίας, προσωπικών φιλοδοξιών, ηγεμονισμού, μη καθαρού προσανατολισμού κ.λπ.
Παρά τις καλές προθέσεις και διαθέσεις, η πρόταση του ΣΥΝ στην ουσία δεν εκφράζει μια πολιτική και εκλογική συνεργασία με άλλες δυνάμεις της Αριστεράς, δεν αποτελεί ένα τολμηρό άνοιγμα στη νεολαία και στα κινήματα. Ακόμα και η δέσμευση για «πλουραλιστική εκπροσώπηση» κινείται σε επίπεδα τέτοια, που είναι πολύ πιθανό να ξανατραυματίσει την ίδια την έννοια της ενωτικής δράσης.
Εάν τα παραπάνω δεν τροποποιηθούν, το αποτέλεσμα θα είναι να χαθεί άλλη μια σημαντική ευκαιρία για ένα μεγάλο ταρακούνημα των νερών στο χώρο της Αριστεράς και ένα ελπιδοφόρο κάλεσμα σε υπαρκτές και σκόρπιες δυνάμεις, τόσο νέες όσο και παλιότερες, ώστε:
α) να εκφραστεί μια πραγματική αντιπαράθεση στο νεοφιλελευθερισμό. Είδαμε στο επίπεδο αυτό την αποτελεσματικότητα που είχαν πολλές παρεμβάσεις του Α. Αλαβάνου και ο τόνος που αυτές είχαν.
β) να διατηρηθεί η ανεξαρτησία από το δικομματισμό και να του αποσπαστούν δυνάμεις – θα ήταν ιδιαίτερα επιζήμιο να ξαναδίναμε την ευκαιρία, ειδικά στο νέο ΠΑΣΟΚ, να αποκτήσει φιλολαϊκά προσωπεία για να εφαρμόσει πάλι μια νεοφιλελεύθερη πολιτική.
γ) να δείξουμε πως η ριζοσπαστική Αριστερά έχει σαν όραμα μια νέα, μια άλλη κοινωνία όπου δεν κυριαρχεί το κέρδος, όπου ο άνθρωπος θα είναι πάνω από τα κέρδη, όπου η ελευθερία και η δημοκρατία δεν θα είναι κενά λόγια αλλά προϋπόθεση και αποτέλεσμα της ενεργοποίησης των σημερινών καταπιεσμένων.
δ) να συγκινήσουμε τον κόσμο της Αριστεράς και τη νεολαία.
Η ΚΟΕ πιστεύει ότι μπορούσαμε –με μια έννοια ίσως μπορούμε ακόμα– να εκφράσουμε αυτές τις ανάγκες. Με αυτό το πνεύμα, έκανε προτάσεις, συμμετείχε σε διεργασίες και πήρε πρωτοβουλίες για να υλοποιήσει τέτοιες ανάγκες.
Γιατί η επιλογή αυτή αποτελεί την καλύτερη από όσες άλλες επιλογές φαίνεται να υπάρχουν. Οδηγούμαστε σε αυτήν την επιλογή, όχι γιατί αυτή ανταποκρίνεται στις ανάγκες των καιρών, αλλά γιατί με αυτήν μπορούμε να προωθήσουμε καλύτερα την πολιτική μας γραμμή στις παρούσες συνθήκες.
Γιατί είναι σαφές ότι όσο και αν ο Σύριζα δεν είναι αυτό που θα θέλαμε ή αυτό που έχουμε ανάγκη, αποτελεί ένα μικρό και ανολοκλήρωτο παράδειγμα μιας ενωτικής προσπάθειας στο χώρο της Αριστεράς. Καμιά άλλη πτέρυγα της αριστεράς δεν δίνει ένα, έστω μικρό και ανολοκλήρωτο, παράδειγμα ενότητας και συνεργασίας με μια ορισμένη εμβέλεια.
Γιατί δύο υπαρκτοί κίνδυνοι μπορούν να αντιμετωπιστούν από την ΚΟΕ. Ποιοι είναι αυτοί οι κίνδυνοι; Α) Το όλο εγχείρημα να καταγραφεί μόνο σαν μια απόπειρα να διασωθεί εκλογικά ο ΣΥΝ. Β) Η δορυφοροποίηση σχημάτων και οργανώσεων από τον ΣΥΝ. Πως μπορούν να αντιμετωπιστούν από την οργάνωσή μας: Πρώτο με την ενεργή παρέμβασή μας σε ολόκληρη την προεκλογική περίοδο και την παρουσία μας που θα δώσει ένα διαφορετικό στίγμα από την «ομάδα διάσωσης». Δεύτερο ο κίνδυνος της «δορυφοροποίησης» δεν μας ακουμπά και το έχουμε δείξει σε πολλές περιπτώσεις.
Γιατί η συμμετοχή μας στο εγχείρημα αυτό μπορεί να βοηθήσει σε μια μετατόπιση της βάσης και απήχησης του Συριζα πιο αριστερά. Η συμμετοχή μας μπορεί να παρεμποδίσει, ή να συμβάλλει στο να μην μετατοπιστεί συνολικά το εγχείρημα προς κεντροαριστερές θέσεις. Τέλος η συμμετοχή μας μπορεί να παίξει έναν ρόλο να μην δυσκολέψει ο συνολικός συσχετισμός δύναμης σε βάρος της Αριστεράς, ιδιαίτερα μετά τα μηνύματα από την Γαλλία.
Γιατί το τελευταίο διάστημα υπήρξαν κινήματα που ταρακούνησαν την κοινωνία. Ζήσαμε το «ξύπνημα» ενός σημαντικού τμήματος της κοινωνίας, της νεολαίας. Επιβεβαιώθηκε ξανά ότι μπορούν να κερδηθούν μάχες. Έχει τεθεί το ζήτημα να επιταχυνθούν οι εξελίξεις που να συσσωρεύουν μια κρίσιμη μάζα, αντιθετική προς την αστική τάξη πραγμάτων.
Το επίκαιρο καθήκον, σήμερα, δεν είναι η μειοψηφική επιβεβαίωση της ιδεολογικής μας αλήθειας και καθαρότητας. Είναι καθήκον η επιτάχυνση των όρων για την ανατροπή του νεοφιλελευθερισμού και του δικομματισμού. Είναι απαραίτητοι οι «συμβιβασμοί» όταν αναγνωρίζεται ο κύριος εχθρός αλλά και ο δυσμενής συσχετισμός δύναμης.
Τα 5 αυτά σημεία προσδιορίζουν μια ενεργητική, μαχητική και αποφασιστική συμμετοχή μας σε ένα εγχείρημα για να προωθήσουμε τις ανάγκες που περιγράφηκαν, και για έναν ακόμα λόγο: Σε μια συνεργασία αριστερών δυνάμεων και ανένταχτων αγωνιστών υπάρχει θέση και ενεργός ρόλος της σύγχρονης κομμουνιστικής αριστεράς. Η κομμουνιστική αριστερά πρέπει να έχει έναν ιδιαίτερο ρόλο. Είναι η μόνη πτέρυγα που μπορεί να δώσει μια προοπτική. Προοπτική που σχετίζεται με την αλλαγή και τροποποίηση του συσχετισμού δύναμης στην κοινωνία (και όχι απλά στο κοινοβούλιο). Προοπτική που σχετίζεται με την προβολή του σοσιαλισμού ως μοναδικής διεξόδου από τα καταστροφικά αδιέξοδα στα οποία οδηγούν την ανθρωπότητα ο καπιταλισμός και ο ιμπεριαλισμός.
Ανεξαρτησία από το δικομματισμό σε όλα τα επίπεδα. Η αριστερά να μην ξαναγίνει ουρά της αστικής πολιτικής, ούτε να αυτοπεριθωριοποιηθεί.
Οι προτάσεις μας πρέπει να έχουν γνώμονα το συμφέρων των εργαζομένων και της νεολαίας και ο υπολογισμός των δυνατοτήτων δεν πρέπει να γίνεται με βάση τις ανοχές του καπιταλισμού / νεοφιλελευθερισμού. Δεν κάνουμε «εναλλακτικές προτάσεις» ώστε να μας «δώσει» ο καπιταλισμός ό,τι μπορεί. Κάνουμε πραγματικά εναλλακτικές προτάσεις με βάση τις ανάγκες των ανθρώπων και το ιστορικά δυνατό. Η βασική μας εναλλακτική πρόταση είναι μια άλλη κοινωνική οργάνωση.
Η ενότητα της Αριστεράς αφορά ολόκληρη την κοινωνική και πολιτική αριστερά. Δεν είναι όχημα «επιβίωσης» ούτε αρένα ανάδειξης νικητή σε εμφύλια διαμάχη. Αποτελεί όρο ενός άλλου πολιτικού πολιτισμού και απαντά στο ρεαλισμό και στην απαίτηση για αποτελέσματα.
Θέλουμε να ανοίξει μια γενική συζήτηση για τους βασικούς φορείς προώθησης του νεοφιλελευθερισμού, και επομένως και σχετικά με την Ευρωπαϊκή Ένωση. Πιστεύουμε ότι μια σύγχρονη αριστερά πρέπει να λέει ένα ξεκάθαρο «όχι» στην Ευρώπη του νεοφιλελευθερισμού, του ρατσισμού, του πολέμου. Ο ρόλος μας δεν είναι να «σώσουμε» την ΕΕ από την κρίση της, αλλά, εκφράζοντας εργαζόμενους και νεολαία, να βαθύνουμε ακόμα περισσότερο την κρίση αυτή μέσα από τους αγώνες μας. Μόνο έτσι μπορεί να νοηθεί ένα νέο πεδίο διεξαγωγής της ταξικής πάλης σε πανευρωπαϊκό επίπεδο, που συμπληρώνει και δεν καταργεί το εθνικό πεδίο διεξαγωγής αποφασιστικών ταξικών αναμετρήσεων.
Η φωνή της ΚΟΕ, η γραμμή της και οι άνθρωποί της να γίνουν περισσότερο γνωστοί σε ολόκληρη τη χώρα, να μάθουμε και να γνωρίσουμε τα προβλήματα και τις ανάγκες του κόσμου, να συσπειρωθούμε με δεκάδες χιλιάδες ανθρώπους που μοχθούν για την επιβίωση και αγωνιούν για το αύριο.
Για μια νέα σχέση της Αριστεράς με τον κόσμο της δουλειάς και τη νεολαία
Για μια νέα σχέση της Αριστεράς με το μέλλον, με μια άλλη κοινωνική οργάνωση!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου