Διεθνής μέρα δράσης ενάντια στη νεοφιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση

Σάββατο 26 Γενάρη 2008 Προπύλαια 12:00

Στις 26 Γενάρη 2008 διαδηλώνουμε σε όλον τον κόσμο ενάντια στην παγκόσμια αδικία, τη φτώχεια, την εξαθλίωση, τον πόλεμο, το ρατσισμό, την καταστροφή του περιβάλλοντος, το σεξισμό. Στις 26 Γενάρη 2008 την ώρα που το παγκόσμιο κλαμπ του προκλητικού πλούτου και της ανθρωποφάγου απληστίας θα συνεδριάζει στο Νταβός της Ελβετίας, εμείς ο κόσμος της εργασίας και της αντίστασης θα διαδηλώνουμε στις πέντε γωνιές του πλανήτη για το δίκαιο και τη δικαιοσύνη. Στις 26 Γενάρη 2008 τη ώρα που θα συνεδριάζει το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ στο Νταβός, οι ακτιβιστές και οι ακτιβίστριες του Παγκόσμιου Κοινωνικού Φόρουμ θα βγαίνουν στους δρόμους για να διεκδικήσουν τα δικαιώματα τους, για να απαιτήσουν όσα τους ανήκουν και καθημερινά τα ληστεύουν χρηματιστές, εργοδότες και κυβερνήσεις. Στις 26 Γενάρη 2008 διαδηλώνουμε σε όλον τον κόσμο ενάντια στη νεοφιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση.

Γιατί, λοιπόν, να διαδηλώσουμε;

Λέγεται ότι η ποιότητα μιας κοινωνίας κρίνεται από τον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζει τα παιδιά. Τι μπορεί, λοιπόν, να σκεφτεί κανείς για τη σημερινή κοινωνία όταν κάθε τρία δευτερόλεπτα ένα παιδί πεθαίνει από την πείνα και τις συνεπακόλουθες αρρώστιες; Πόσο άδικος και βάρβαρος είναι ένας κόσμος όπου πεθαίνουν κάθε μέρα τριάντα χιλιάδες παιδιά, δηλαδή δέκα εκατομμύρια το χρόνο; Πώς μπορούμε να μην εξεγειρόμαστε ενάντια σε ένα οικονομικό σύστημα εξαιτίας του οποίου περισσότερο από ένα δισεκατομμύριο άνθρωποι ζουν με λιγότερο από ένα δολάριο (δηλαδή λιγότερο από ένα ευρώ) την ημέρα και πάνω από πενήντα χιλιάδες πεθαίνουν κάθε μέρα εξαιτίας της φτώχειας και των ασθενειών που σχετίζονται με αυτή;

Και στην Ελλάδα;

Μπορεί στη χώρα μας η κατάσταση να μην είναι τόσο δραματική όσο στις χώρες του Παγκόσμιου Νότου, αλλά τόσο οι στατιστικές όσο και η καθημερινή μας εμπειρία δείχνουν ότι δουλεύουμε (όσοι έχουμε δουλειά.) περισσότερο και αμειβόμαστε λιγότερο, ότι η ανασφάλεια για το μέλλον μεγαλώνει και ο ελεύθερος χρόνος μικραίνει, ότι η ζωή γίνεται πιο δύσκολη. Είναι εξόχως αποκαλυπτικό ότι ενώ από το 1980 το Ακαθάριστο Εθνικό Προϊόν (ο πλούτος που παράγουμε) αυξήθηκε κατά 85%, οι στατιστικά φτωχοί (οικογένειες με μισθό κάτω από 850 ευρώ) ξεπέρασαν αισίως τα δύο εκατομμύρια διακόσιες χιλιάδες και οι άνεργοι τις πεντακόσιες χιλιάδες. Την ίδια στιγμή που η Ελλάδα έχει το μεγαλύτερο ποσοστό φτώχειας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, οι ελληνικές επιχειρήσεις έχουν τη μεγαλύτερη κερδοφορία στην Ευρώπη.

Τίποτα δεν είναι τυχαίο

Είναι προφανές ότι αυτή η κατάσταση που οι λίγοι συσσωρεύουν τεράστιο πλούτο και οι πολλοί απέραντη μιζέρια, ούτε τυχαία είναι ούτε αποτέλεσμα κάποιων αναπόδραστων ιστορικών αναγκαιοτήτων. Αποτελεί, αντιθέτως, αποτέλεσμα της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης και των κυβερνητικών πολιτικών που την εκφράζουν. Το ποιος φταίει για την παγκόσμια φτώχεια γίνεται φανερό αν αναλογιστούμε ότι κάθε χρόνο η Υποσαχάριος Αφρική πληρώνει για να καλύψει τα χρέη της 14,5 δισεκατομμύρια δολάρια στις πλούσιες δυτικές χώρες καθώς και σε οργανισμούς όπως το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και η Παγκόσμια Τράπεζα. Ή ας σκεφτούμε πόσο πραγματικά ελεύθερο και δίκαιο είναι το παγκόσμιο εμπόριο όταν οι καλλιεργητές του καφέ πληρώνονται 1 δολάριο το κιλό και ο καταναλωτής πληρώνει τελικά περίπου 15 δολάρια. Οι πολιτικές που επιβάλλουν οι πλούσιες χώρες και οι διεθνείς οργανισμοί (ιδιωτικοποιήσεις των δημόσιων υπηρεσιών, άνοιγμα των εγχώριων αγορών, αποκλειστικά εξαγωγικός προσανατολισμός της γεωργίας, κάλυψη υπέρογκων τόκων δανεισμού) διαλύουν τις τοπικές οικονομίες και ρίχνουν δισεκατομμύρια ανθρώπους στην ανέχεια

Τα ίδια και εδώ

Και στην Ελλάδα, όμως, η καθ' ημάς εκδοχή της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης έχει καταστρεπτικά αποτελέσματα. Είκοσι χρόνια περικοπών στους μισθούς και τις συντάξεις, ιδιωτικοποιήσεων των δημόσιων υπηρεσιών, συμπίεσης στις κοινωνικές δαπάνες, έκαναν τους φτωχούς φτωχότερους και τους πλούσιους πλουσιότερους. Με οδηγό τη Συνθήκη του Μάαστριχτ (την Ευρωπαϊκή Βίβλο της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης) οι κυβερνήσεις της Νέας Δημοκρατίας και του ΠΑΣΟΚ ακολούθησαν πιστά την πολιτική που θεωρεί την ευημερία των χρηματιστηρίων ποιο σημαντική από αυτή των εργαζομένων, που έχει σε μεγαλύτερη υπόληψη τα κέρδη από ό,τι τους ανθρώπους. Τώρα έχουν βάλει στο στόχαστρο τις συντάξεις και την κοινωνική ασφάλιση. Αυτοί οι ίδιο που επί δεκαετίες λεηλάτησαν τα αποθεματικά των Ταμείων μας με καταθέσεις μηδενικού επιτοκίου, τζογάρισμα στο χρηματιστήριο και πιο πρόσφατα με τα περιβόητα δομημένα ομόλογα, αυτοί οι ίδιοι μας καλούν σε νέες θυσίες (λες και έχουμε κάνει λίγες μέχρι τώρα.). Αντί να αυξήσουν τις συντάξεις πείνας, αντί να επιβάλουν την ασφάλιση των εκατοντάδων χιλιάδων μεταναστών συναδέλφων και νέων εργαζομένων που δουλεύουν χωρίς στοιχειώδη δικαιώματα, αντί να επιστρέψουν τα κλεμμένα των Ταμείων, επιδιώκουν αύξηση των ορίων ηλικίας και μείωση των συντάξεων. Γι' αυτό και η λύση δεν βρίσκεται σε ψευδεπίγραφους διαλόγους, αλλά στο να ακολουθήσουμε το παράδειγμα των Γάλλων εργαζομένων που ήδη έχουν ξεσηκωθεί για τα δικά τους ασφαλιστικά δικαιώματα.

Στους δρόμους για τα δίκια μας και τη δικαιοσύνη

Το Ελληνικό Κοινωνικό Φόρουμ καλεί στις 26 Γενάρη 2008 σε συγκέντρωση στις 12:00 στα Προπύλαια. Όπως και στις άλλες χώρες του πλανήτη, πρέπει και εδώ να είμαστε πολλοί αυτοί που θα ανταποκριθούμε στο κάλεσμα του Παγκόσμιου Κοινωνικού Φόρουμ για να πούμε όχι στο Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ του Νταβός και τη νεοφιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση. Για να διεκδικήσουμε τη διαγραφή του χρέους των φτωχών χωρών και να στηρίξουμε υο αίτημα των λαών τους να γίνουν κύριοι των ζωών τους. Για να πούμε βροντερό όχι στην κυβερνητική επίθεση στις συντάξεις και τα Ταμεία. Για να φωνάξουμε ένα μεγάλο Φτάνει πια! με τις ιδιωτικοποιήσεις και τις περικοπές των κοινωνικών δαπανών. Στις 26 Γενάρη στην Αθήνα και σε όλον τον κόσμο βγαίνουμε στους δρόμους για να φωνάξουμε δυνατά ώστε να ακουστούμε μέχρι το Νταβός Ένας άλλος κόσμος είναι εφικτός!

Ελληνικό Κοινωνικό Φόρουμ / Συντονιστικό Αθήνας