Το «Κοινωνικό Στέκι-Στέκι Μεταναστών Χανίων» στα πλαίσια των προφεστιβαλικών εκδηλώσεων για το 3ο Αντιρατσιστικό Φεστιβάλ παρουσιάζει σήμερα Σάββατο 20 Σεπτέμβρη, στις 9μμ στο Πνευματικό Κέντρο Χανίων τη θεατρική παράσταση «Εδώ».
Το «Εδώ» είναι μια θεατρική παράσταση που αφηγείται 8 αληθινές ιστορίες-μαρτυρίες μεταναστών, που δημοσιεύτηκαν σε Αθηναϊκές εφημερίδες, από το δημοσιογράφο και συγγραφέα Γκαζμέντ Καπλάνι (που βρίσκεται στην Ελλάδα 15 χρόνια και έχει καταγωγή από την Αλβανία) και ερμηνεύονται στη σκηνή από 4 πρωτοεμφανιζόμενους Έλληνες ηθοποιούς.
Μια έγχρωμη νέα κοπέλα, γεννημένη στην Ελλάδα από γονείς Κενυάτες, κλείνει τα 18, αλλά δεν μπορεί να βγάλει ταυτότητα στη γενέθλιο χώρα· ο ελληνικός νόμος δεν την αναγνωρίζει. Κυκλοφορεί με ένα χαρτί στην τσέπη, όπου αναγράφεται ότι «γεννήθηκα στο μαιευτήριο "Αλεξάνδρα"».
Ένας Αφρικανός αθλητής, που ζει από 5 ετών στη χώρα μας, αν και πρώτης κατηγορίας, δεν κάνει προκοπή. Οι ομάδες, παρ' ότι διακρίνουν τις δυνατότητές του, διαρκώς τον απορρίπτουν, αφού δεν έχει χαρτιά.
Ένας Αλβανός έρχεται στην Ελλάδα και κάνει εγχείρηση στο μάτι του. Σε συμπλοκή με αστυνομικούς, τραυματίζεται στο χειρουργημένο μάτι και πρέπει να χειρουργηθεί ξανά. «Γνώρισα μια Ελλάδα όπου σου βάζουν το μάτι και μια Ελλάδα όπου στο βγάζουν», λέει σήμερα αφοπλιστικά.
Ο Κενυάτης Ηλίας έχει καημό να ενσωματωθεί στην ελληνική κοινωνία - όχι ότι τα καταφέρνει. Όμως, υπάρχουν «παρενέργειες» και στον δικό του κύκλο. Έζησε τον ρατσισμό των συμπατριωτών του, με επικεφαλής τον πατέρα του· επειδή θεώρησε ότι προδίδει τη φυλή του, τον έδιωξε απ' το σπίτι.
Η Μάγια από το Βελιγράδι. Η Ροζίνα από το Ιράν. Ο Ηλίας από την Κένυα.
Ιστορίες αληθινές, με κοινό χωροχρόνο την Ελλάδα τού σήμερα, σκιαγραφούν χωρίς εμπάθεια, χωρίς μεροληψία ή ρητορία τη βία της ελληνικής αστυνομίας, τον παραλογισμό της εγχώριας γραφειοκρατίας, τον ρατσισμό της κρατικής μηχανής απέναντι στον μετανάστη, τις δυσκολίες αφομοίωσης αλλά και την άρνηση κάποιων μεταναστών για ενσωμάτωση.
Αυτές είναι οι αληθινές ιστορίες όπως τις διηγήθηκαν στον Γκασμέτ Καπλάνι και τις δραματοποίησε ο νεαρός σκηνοθέτης Γιώργος Νανούρης
Συντελεστές της παράστασης:
Σκηνοθεσία, μουσική επιμέλεια: Γιώργος Νανούρης
Κείμενα: Γκαζμέντ Καπλάνι
Παίζουν οι πρωτοεμφανιζόμενοι ηθοποιοί: Αννίτα Καπουσίζη, Σοφία Κεφαλληνού, Βαγγέλης Κοντομούς, Άννα Ψαρρά
Το «Κοινωνικό Στέκι-Στέκι Μεταναστών Χανίων» καλεί Έλληνες και Μετανάστες να παρακολουθήσουν την παράσταση στηρίζοντας μ' αυτό τον τρόπο τόσο μια καλλιτεχνική δημιουργία που απευθύνεται σε όλους τους ευαισθητοποιημένους πολίτες όσο και τις δραστηριότητες του Στεκιού στην πορεία του προς το 3ο αντιρατσιστικό Φεστιβάλ που θα πραγματοποιηθεί στις 27 & 28 Σεπτέμβρη στο Πάρκο Ειρήνης & Φιλίας των Λαών.
Το «Εδώ» είναι μια θεατρική παράσταση που αφηγείται 8 αληθινές ιστορίες-μαρτυρίες μεταναστών, που δημοσιεύτηκαν σε Αθηναϊκές εφημερίδες, από το δημοσιογράφο και συγγραφέα Γκαζμέντ Καπλάνι (που βρίσκεται στην Ελλάδα 15 χρόνια και έχει καταγωγή από την Αλβανία) και ερμηνεύονται στη σκηνή από 4 πρωτοεμφανιζόμενους Έλληνες ηθοποιούς.
Μια έγχρωμη νέα κοπέλα, γεννημένη στην Ελλάδα από γονείς Κενυάτες, κλείνει τα 18, αλλά δεν μπορεί να βγάλει ταυτότητα στη γενέθλιο χώρα· ο ελληνικός νόμος δεν την αναγνωρίζει. Κυκλοφορεί με ένα χαρτί στην τσέπη, όπου αναγράφεται ότι «γεννήθηκα στο μαιευτήριο "Αλεξάνδρα"».
Ένας Αφρικανός αθλητής, που ζει από 5 ετών στη χώρα μας, αν και πρώτης κατηγορίας, δεν κάνει προκοπή. Οι ομάδες, παρ' ότι διακρίνουν τις δυνατότητές του, διαρκώς τον απορρίπτουν, αφού δεν έχει χαρτιά.
Ένας Αλβανός έρχεται στην Ελλάδα και κάνει εγχείρηση στο μάτι του. Σε συμπλοκή με αστυνομικούς, τραυματίζεται στο χειρουργημένο μάτι και πρέπει να χειρουργηθεί ξανά. «Γνώρισα μια Ελλάδα όπου σου βάζουν το μάτι και μια Ελλάδα όπου στο βγάζουν», λέει σήμερα αφοπλιστικά.
Ο Κενυάτης Ηλίας έχει καημό να ενσωματωθεί στην ελληνική κοινωνία - όχι ότι τα καταφέρνει. Όμως, υπάρχουν «παρενέργειες» και στον δικό του κύκλο. Έζησε τον ρατσισμό των συμπατριωτών του, με επικεφαλής τον πατέρα του· επειδή θεώρησε ότι προδίδει τη φυλή του, τον έδιωξε απ' το σπίτι.
Η Μάγια από το Βελιγράδι. Η Ροζίνα από το Ιράν. Ο Ηλίας από την Κένυα.
Ιστορίες αληθινές, με κοινό χωροχρόνο την Ελλάδα τού σήμερα, σκιαγραφούν χωρίς εμπάθεια, χωρίς μεροληψία ή ρητορία τη βία της ελληνικής αστυνομίας, τον παραλογισμό της εγχώριας γραφειοκρατίας, τον ρατσισμό της κρατικής μηχανής απέναντι στον μετανάστη, τις δυσκολίες αφομοίωσης αλλά και την άρνηση κάποιων μεταναστών για ενσωμάτωση.
Αυτές είναι οι αληθινές ιστορίες όπως τις διηγήθηκαν στον Γκασμέτ Καπλάνι και τις δραματοποίησε ο νεαρός σκηνοθέτης Γιώργος Νανούρης
Συντελεστές της παράστασης:
Σκηνοθεσία, μουσική επιμέλεια: Γιώργος Νανούρης
Κείμενα: Γκαζμέντ Καπλάνι
Παίζουν οι πρωτοεμφανιζόμενοι ηθοποιοί: Αννίτα Καπουσίζη, Σοφία Κεφαλληνού, Βαγγέλης Κοντομούς, Άννα Ψαρρά
Το «Κοινωνικό Στέκι-Στέκι Μεταναστών Χανίων» καλεί Έλληνες και Μετανάστες να παρακολουθήσουν την παράσταση στηρίζοντας μ' αυτό τον τρόπο τόσο μια καλλιτεχνική δημιουργία που απευθύνεται σε όλους τους ευαισθητοποιημένους πολίτες όσο και τις δραστηριότητες του Στεκιού στην πορεία του προς το 3ο αντιρατσιστικό Φεστιβάλ που θα πραγματοποιηθεί στις 27 & 28 Σεπτέμβρη στο Πάρκο Ειρήνης & Φιλίας των Λαών.
1 σχόλιο:
ο γιωργος νανουρης φαινεται συμπαθητικο παιδι και στην τηλεοραση
κατι χανει απο την φωτογενεια του
αυτη ομως η υπερπροβολη που εχει απο τα μιντια ισως να μην του κανει και τοσο καλο
θελει μεγαλυτερη εγκρατεια
στις δημοσιες και κοσμικες του εμφανισεις
εχει ομως καλες ιδεες
arelis.gr
περιεχει το μεταφυσικο θεατρικο εργο μεταξυ ενδοκοσμικου και υπερβατικου
Δημοσίευση σχολίου