Τα προβλήματα των αγροτών δε λύθηκαν

Η ανάγκη για αγώνες παραμένει

Η κινητοποίηση των αγροτών της Κρήτης το τελευταίο διήμερο, έξω από το λιμάνι του Πειραιά και όχι μόνο, έφερε στην επιφάνεια πολλές αλήθειες, πολλά ζητήματα που πρέπει να τα έχουμε υπόψιν για τους επόμενους αγώνες που έτσι κι αλλιώς θα έρθουν:
Έδειξε ότι η πολιτική της καταστολής, δεν αφορά κάποια μόνο κάποια «περίεργα» Εξάρχεια, ούτε μόνο κάποιους πολιτικοποιημένους «ταραξίες». Αφορά κάθε κοινωνική διεκδίκηση, που θέτει τα προβλήματα με ένταση και διεκδικεί λύσεις. Οι κυβερνώμενοι έχουν συνειδητοποιήσει ότι με συμβολικές ενέργειες δεν κερδίζεις τίποτα και ότι χρειάζονται αποφασιστικοί και δυναμικοί αγώνες. Από την άλλη, οι κυβερνήτες έχουν συνειδητοποιήσει ότι σε ένα περιβάλλον κρίσης και ανασφάλειας που οι πολιτικές τους δημιούργησαν, τα πράγματα είναι εύκολο «να ξεφύγουν». Η οργή, η αγανάκτηση και η μαζικότητα του αγώνα των αγροτών της Κρήτης ξεπέρασε τους όποιους «σχεδιασμούς» είχαν γίνει από πριν. Αποδείχθηκε περίτρανα ότι ο «εκτός των ορίων» αγώνας δεν είναι ανεκτός...

Έδειξε ότι ο κάθε βουλευτής, πρώτα βάζει την καρέκλα του και την κυβέρνησή του και μετά τον τόπο του. Στο νησί μας όλοι οι πολιτευτές δήθεν νοιάζονται για την Κρήτη και αναπαράγουν τοπικιστικές αντιπαραθέσεις, αλλά στην πράξη δε δίνουν δεκάρα για το νησί και τους κατοίκους του. Τρανή απόδειξη ο Κρητικός «που μεγάλωσε και τράφηκε στο χωράφι» βουλευτής και υφυπουργός Χρ. Μαρκογιαννάκης. Αυτός που έχει την πολιτική ευθύνη για τα χημικά και το ξύλο που δέχτηκαν οι Κρητικοί μεροκαματιάρηδες. Είναι ανεπιθύμητος στην Κρήτη – να φύγει – να παραιτηθεί!
Έδειξε τη διπροσωπία του ΠΑΣΟΚ. Αυτή τη στιγμή είμαστε αντιμέτωποι με τη χειρότερη κυβέρνηση της μεταπολίτευσης. Αυτή η κυβέρνηση δεν θα άντεχε ούτε μια μέρα ακόμα, αν η αξιωματική αντιπολίτευση δεν τη βοηθούσε. Το ΠΑΣΟΚ παρουσιάζεται δήθεν σαν προστάτης του αγροτικού κόσμου και περιμένει να μεγαλώσει σιγά – σιγά η φθορά της ΝΔ. Το ΠΑΣΟΚ ούτε προτάσεις για το αγροτικό εισόδημα έχει, αφού οι κυβερνήσεις του έδεσαν χειροπόδαρα την αγροτική παραγωγή της Ελλάδας με τις υπογραφές της εκάστοτε ΚΑΠ και των ευρωπαϊκών πολιτικών. Ούτε έχει να πει κάτι πειστικό ενάντια στην καταστολή, αφού οι κυβερνήσεις του δημιούργησαν τα μισητά ΜΑΤ και ξεφούσκωναν τα λάστιχα των αγροτών 12 χρόνια πριν… Το ΠΑΣΟΚ, με τα στελέχη του και τους συνδικαλιστές του, συνεχώς προσπαθούσαν να συγκρατήσουν την οργή. Και έτσι ενώ ο Υπουργός Αγρ. Ανάπτυξης έγινε ρεζίλι γιατί κρυβόταν, ενώ η οργή για τα «παλικάρια» του Μαρκογιαννάκη μεγάλωνε, ενώ η κυβέρνηση ζοριζόταν με την κατάσταση που υπήρχε στον Πειραιά και στην Κρήτη, το ΠΑΣΟΚ αποφάσισε όχι να κλιμακωθούν οι κινητοποιήσεις, αλλά να «μαζευτούμε» λέγοντας ότι δήθεν κερδίσαμε. Τι κερδίσαμε αλήθεια, πέρα από την αξιοπρέπεια μας και την εμπειρία του αγώνα μας; Τι μας έδωσε η κυβέρνηση; Τίποτα!

Δεν πρόκειται να υπάρξει άλλη ζωή και άλλη πορεία για τον κόσμο της δουλειάς και για τους αγρότες αν δε φύγει αυτή η κυβέρνηση. Και έχει σημασία η κυβέρνηση να φύγει υπό την πίεση αγώνων, διεκδικήσεων και μετώπων που θα αμφισβητούν τις πολιτικές της, οι οποίες υπαγορεύονται από την Ευρώπη και τις υπηρετεί πιστά ο δικομματισμός. Για να δουν οι αγρότες προκοπή από τη δουλειά τους και τα χωράφια τους, για να έχει η νεολαία αξιοπρέπεια στη μόρφωση και στη δουλειά, για να έχουν οι εργαζόμενοι δουλειά και μισθούς αξιοπρέπειας, πρέπει να αγωνιστούμε για μια μεγάλη πολιτική και κοινωνική αλλαγή. Μια αλλαγή η οποία θα βάζει μπροστά τις ανάγκες του κόσμου της δουλειάς και όχι τα κέρδη του κεφαλαίου και των πολυεθνικών.

Αγροτοδικεία

Την ώρα που ο δίκαιος αγώνας των αγροτών συνεχίζεται και κλιμακώνεται και τα μπλόκα μαζικοποιούνται σε όλη τη χώρα, το Τριμελές Πλημμελειοδικείο Βόλου καταδίκασε σε 8 μήνες φυλάκιση, 14 αγρότες μέλη της Συντονιστικής Επιτροπής Αγώνα των αγροτών του Βελεστίνου κατά τη διάρκεια των κινητοποιήσεων του 2005, για το αδίκημα της παρακώλυσης συγκοινωνιών.

Το πιάσατε το υπονοούμενο;
Αν δεν "τσιμπήσουν" οι αγρότες στον πολιτικό εμπαιγμό του πακέτου των 500 εκατομμυρίων που ανακοίνωσε ο Χατζηγάκης (τα περισσότερα από αυτά είναι αποζημιώσεις που έτσι κι αλλιώς θα έπαιρναν οι αγρότες), τότε ίσως «συνετιστούν» από τις καταδίκες.
Η επιχείρηση τρομοκράτησης του αγώνα των αγροτών θα πέσει στο κενό. Η οργή πλημμυρίζει την ύπαιθρο της χώρας απ’ άκρη σ’ άκρη.
Οι αγώνες των αγροτών, των μαθητών, της νεολαίας του κόσμου της δουλειάς, οι κοινωνικοί αγώνες δεν κρίνονται στα δικαστήρια, δεν καταστέλλονται. Δεν είναι νόμιμοι ή «έκνομοι». Είναι δίκαιοι!
@ Ποιός χαρακτήρισε «έκνομη ενέργεια» τους αποκλεισμούς δρόμων;
@ Επί πρωθυπουργίας τίνος ξεφουσκώνανε τα ΜΑΤ τα λάστιχα των τρακτέρ στις Μικροθήβες;

Όλοι στα μπλόκα!

Οι μικροί και μεσαίοι αγρότες γίνονται και πάλι κολίγοι. Χιλιάδες αναγκάστηκαν να αφήσουν τα χωράφια τους να μείνουν χωρίς δουλειά, στο περιθώριο. Τα χωριά, η ύπαιθρος ερημώνουν.
Σήμερα οι μικροί και οι μεσαίοι αγρότες, από τη μια ως την άλλη άκρη της χώρας, αναγκάζονται να δώσουν τον αγώνα για την επιβίωση. Οι τιμές των αγροτικών προϊόντων δεν φτάνουν, όχι μόνο για να ζήσουν αξιοπρεπώς, αλλά ούτε για να ξεκινήσουν την καλλιέργεια της επόμενης χρονιάς. Τα εισοδήματά τους είναι τα χαμηλότερα σε όλη την Ευρώπη.
Από την άλλη οι εργαζόμενοι στην πόλη τρώνε φαγητό σκουπίδια, σε τιμές υπερβολικά ψηλές. Αυτό είναι το αποτέλεσμα της δράσης των μεσαζόντων, των εμπόρων των πολυεθνικών των τροφίμων και των αγροτικών εφοδίων.
Ο ξεσηκωμός των αγροτών είναι δίκαιος.
Πριν μπούμε στην Ευρωπαϊκή Ένωση μας υποσχέθηκαν ότι η αγροτιά θα κερδίσει από το άνοιγμα σε μια αγορά 300 εκατομμυρίων ανθρώπων. Τώρα, πάνω από δυο δεκαετίες μετά, βλέπουμε τις τιμές των προϊόντων μας να πέφτουν, τα μέσα της δουλειάς μας να ακριβαίνουν, τα εισοδήματά μας να μικραίνουν, τα δάνεια να μας πνίγουν. Βλέπουμε ότι δουλεύουμε για να κερδίζουν οι τράπεζες και οι μεγαλέμποροι. Βλέπουμε ότι η χώρα έχασε την αυτάρκειά της σε αγροτικά προϊόντα, αναγκάζεται να κάνει εισαγωγές για να καλύψει τις ανάγκες της.
Αυτό είναι παράλογο. Η μόνη εξήγηση είναι ότι οι κυβερνήσεις και οι Βρυξέλλες θέλουν να διώξουν τους μικρούς και μεσαίους αγρότες από τα χωράφια τους, ο κλήρος να μαζευτεί σε χέρια λίγων, να κερδίσουν οι εταιρείες και τα μονοπώλια.
Οι αλλαγές της ΚΑΠ αποτελούν την ταφόπλακα των μικρών και μεσαίων αγροτών. Παγώνουν το ύψος των επιδοτήσεων. Θεωρούν δίκαιες τις ξεφτιλιστικές τιμές στο στάρι, το βαμβάκι, το καλαμπόκι, το λάδι, τα πορτοκάλια, τα λαχανικά.
Κόβουν την επιδότηση σε όποιον έχει κάτω από 4 στρέμματα γη, σχεδιάζουν να μειώσουν στο μισό τα επόμενα πέντε χρόνια τις επιδοτήσεις.
Θέλουν να ξεκληρίσουν τη μικρή και μεσαία αγροτιά.
Γι’ αυτό λέμε ότι ο διάλογος που υπόσχεται ο νέος υπουργός Γεωργίας Χατζηγάκης είναι απάτη. Πρώτα η κυβέρνηση συμφώνησε και υπόγραψε τον αφανισμό μας και τώρα καμώνεται πως θέλει να μιλήσει μαζί μας, να μας δώσει ψίχουλα. Παίζουν με το μέλλον μας και το μέλλον των παιδιών μας και την ίδια στιγμή υποτιμούν και τη νοημοσύνη μας. Φτάνει πια!
Ο αγώνας των αγροτών είναι δίκαιος. Για να είναι νικηφόρος πρέπει να είναι και ενωτικός.

• Να δοθούν άμεσα ενισχύσεις και να στηριχθούν οι τιμές των αγροτικών προϊόντων για τους μικρούς και μεσαίους παραγωγούς.
• Να παγώσουν τα χρέη για τους μικρούς και μεσαίους παραγωγούς. Να σταματήσει η τοκογλυφία της Αγροτικής Τράπεζας.
• Να καταργηθούν οι νέες ρυθμίσεις της ΚΑΠ. Να σταματήσει το μάζεμα της γης στα χέρια λίγων.
• Να σταματήσει το καθεστώς ποσοστώσεων και φόρων συνυπευθυνότητας για τους μικρούς παραγωγούς. Επιδοτήσεις να δίνονται μόνο στις μικρές γεωργικές εκμεταλλεύσεις. Να επιδοτηθούν τα γεωργικά εφόδια για να συγκρατηθεί το κόστος παραγωγής.
• Φτηνά και ποιοτικά αγροτικά προϊόντα για τους εργαζόμενους της πόλης.
• Να σταματήσει η εκμετάλλευση των εργατών γης και των ξένων οικονομικά μεταναστών στην γεωργία. Ασφάλιση δικαιώματα και μεροκάματα για μια ανθρώπινη διαβίωση.
• Να οργανωθούν οι μικροί και μεσαίοι αγρότες σε συνεταιριστικές οργανώσεις-υπερασπιστές των συμφερόντων τους και όχι διαχειριστές για λογαριασμό του κράτους και των πολυεθνικών.