Σήμερα Δευτέρα, οι ακτιβιστές που έσπασαν τον ισραηλινό αποκλεισμό, φτάνοντας το Σάββατο στη Γάζα, όπου έγιναν δεκτοί με ενθουσιασμό, θα βγουν για ψάρεμα μαζί με ντόπιους ψαράδες. Με την κίνησή τους αυτή θέλουν να δείξουν τη συμπαράστασή τους στην προσπάθεια των ντόπιων ψαράδων να κρατήσουν την αλιευτική τους βιομηχανία ζωντανή.
Τη δεκαετία του 1990 η αλιεία αποτελούσε μια από τις βασικές πηγές εσόδων για τον πληθυσμό της Γάζας, καθώς οι ψαράδες μπορούσαν να κινηθούν σε μια ζώνη 20 ναυτικών μιλίων από τις ακτές και σύμφωνα με υπολογισμούς η περιοχή εμπορεύονταν και εξήγαγε σχεδόν 3.000 τόνους ψαριών ετησίως.
Τα τελευταία χρόνια όμως το ναυτικό του Ισραήλ, έχει επιβάλει τα δικά του ακόμα πιο στενά όρια που περιορίζονται πολλές φορές ακόμα και σε λιγότερα από 6 μίλια από τις ακτές, ενώ για μεγάλες περιόδους απαγορεύουν τελείως στα ψαροκάικα να βγουν από το λιμάνι. Είναι χαρακτηριστικό πως το 2007 υπολογίζεται να ψαρεύτηκαν συνολικά μόνο 500 τόνοι ψαριών στην περιοχή.
Πολλές φορές το ισραηλινό ναυτικό δε διστάζει να ανοιξει πυρ εναντίον των ψαροκάικων (η τελευταία τέτοια επίθεση έγινε στις 4 Αυγούστου), με αποτέλεσμα να έχουν δολοφονηθεί τα τελευταία τέσσερα χρόνια συνολικά 14 Παλαιστίνιοι ψαράδες.
Αν σ’ αυτά προστεθούν τα προβλήματα που δημιουργεί η έλλειψη καυσίμων και ανταλλακτικών για τα ψαροκάικα λόγω του ισραηλινού αποκλεισμού, αλλά και της μόλυνσης λόγω της ρίψης λυμάτων στη θάλασσα (αφού τα εργοστ
άσια επεξεργασίας τους δεν λειτουργούν λόγω επίσης της έλλειψης καυσίμων) οι ψαράδες της Γάζας αδυνατούν ακόμα και να εξασφαλίσουν τα προς το ζην.
Μ’ αυτή την έννοια η πολιορκία της Γάζας πλήττει ιδιαίτερα 4.000 ψαράδες και μέλη των οικογενειών τους, και μια σειρά ακόμα ανθρώπων που εξαρτιόνταν από την αλιευτική βιομηχανία που υπολογίζεται πως ξεπερνούν συνολικά τις 30.000.
Σήμερα λοιπόν ντόπιοι ψαράδες με τη συνοδεία 20-25 ακτιβιστών που θα λειτουργήσουν ως «ασπίδα» τους, θα προσπαθήσουν να βγουν με λίγες μικρές ψαρόβαρκες, για ψάρεμα τουλάχιστον 7 με 8 μίλια από τις ακτές της Γάζας, όντας σίγουροι ότι οι διεθνείς σημαίες τους θα είναι σε ορατά σημεία και θα μείνουν στη θάλασσα για αρκετές ώρες. .
Τη δεκαετία του 1990 η αλιεία αποτελούσε μια από τις βασικές πηγές εσόδων για τον πληθυσμό της Γάζας, καθώς οι ψαράδες μπορούσαν να κινηθούν σε μια ζώνη 20 ναυτικών μιλίων από τις ακτές και σύμφωνα με υπολογισμούς η περιοχή εμπορεύονταν και εξήγαγε σχεδόν 3.000 τόνους ψαριών ετησίως.
Τα τελευταία χρόνια όμως το ναυτικό του Ισραήλ, έχει επιβάλει τα δικά του ακόμα πιο στενά όρια που περιορίζονται πολλές φορές ακόμα και σε λιγότερα από 6 μίλια από τις ακτές, ενώ για μεγάλες περιόδους απαγορεύουν τελείως στα ψαροκάικα να βγουν από το λιμάνι. Είναι χαρακτηριστικό πως το 2007 υπολογίζεται να ψαρεύτηκαν συνολικά μόνο 500 τόνοι ψαριών στην περιοχή.
Πολλές φορές το ισραηλινό ναυτικό δε διστάζει να ανοιξει πυρ εναντίον των ψαροκάικων (η τελευταία τέτοια επίθεση έγινε στις 4 Αυγούστου), με αποτέλεσμα να έχουν δολοφονηθεί τα τελευταία τέσσερα χρόνια συνολικά 14 Παλαιστίνιοι ψαράδες.
Αν σ’ αυτά προστεθούν τα προβλήματα που δημιουργεί η έλλειψη καυσίμων και ανταλλακτικών για τα ψαροκάικα λόγω του ισραηλινού αποκλεισμού, αλλά και της μόλυνσης λόγω της ρίψης λυμάτων στη θάλασσα (αφού τα εργοστ
άσια επεξεργασίας τους δεν λειτουργούν λόγω επίσης της έλλειψης καυσίμων) οι ψαράδες της Γάζας αδυνατούν ακόμα και να εξασφαλίσουν τα προς το ζην.Μ’ αυτή την έννοια η πολιορκία της Γάζας πλήττει ιδιαίτερα 4.000 ψαράδες και μέλη των οικογενειών τους, και μια σειρά ακόμα ανθρώπων που εξαρτιόνταν από την αλιευτική βιομηχανία που υπολογίζεται πως ξεπερνούν συνολικά τις 30.000.
Σήμερα λοιπόν ντόπιοι ψαράδες με τη συνοδεία 20-25 ακτιβιστών που θα λειτουργήσουν ως «ασπίδα» τους, θα προσπαθήσουν να βγουν με λίγες μικρές ψαρόβαρκες, για ψάρεμα τουλάχιστον 7 με 8 μίλια από τις ακτές της Γάζας, όντας σίγουροι ότι οι διεθνείς σημαίες τους θα είναι σε ορατά σημεία και θα μείνουν στη θάλασσα για αρκετές ώρες. .
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου