Κυριακή 17 Αυγούστου 2008

17 Αυγούστου 1944 στην ανταρτομάνα Κοκκινιά


Απ' το βρόχο του μπλόκου βγαλμένη
τους καπνούς, τη φωτιά, τα χωνιά,
τη θηλιά που σού είχαν στημένη
ξεπετιέσαι ψηλά Κοκκινιά...

Ατσαλένια πατρίδα του ιδρώτα
μη λυγώντας να ζήσεις σκυφτά
δίνεις αίμα κι ανάβεις τα φώτα
μιας Αυγούστου τρανής δεκαεφτά ...

Κοκκινιά, Λευτεριά και Ελλάδα
στο βωμό κάποιας μάντρας σφιχτά,
στα ουράνια υψώσαν λαμπάδα
μιας Αυγούστου τρανής δεκαεφτά
(του Γ. Χατζηαναστασίου)

Ο ηρωικός λαός της Κοκκινιάς, από τα πρωτοπόρα τμήματα του αθηναϊκού λαού, μαζί με τις υπόλοιπες λαϊκές συνοικίες της Αθήνας, πρωτοστάτησε στον απελευθερωτικό αγώνα σε όλη τη διάρκεια της κατοχής και ειδικά στη μάχη για τη ματαίωση της επιστράτευσης το Μάρτη του ‘43. Την αγωνιστική του αυτή στάση την πλήρωσε με αίμα.
Τα ξημερώματα της 17ης Αυγούστου του 1944, πάνω από 3.000 βαριά οπλισμένοι Γερμανοί και Έλληνες τσολιάδες συνεργάτες τους, απέκλεισαν την ανταρτομάνα Κοκκινιά που στις αρχές του Μάρτη της ίδιας χρονιάς είχε ήδη δώσει ξανά στον αγώνα 100 περίπου παλικάρια. Διέταξαν όλους τους άντρες από 14 ως 60 χρονών να συγκεντρωθούν στην πλατεία Οσίας Ξένης.
Από τους πάνω από 20.000 που συγκεντρώθηκαν, προδότες κουκουλοφόροι ξεχώρισαν και παρέδωσαν στο εκτελεστικό απόσπασμα στη γνωστή από τότε «Μάντρα της Κοκκινιάς» πάνω από 315 πατριώτες. Άλλοι 8000 συνελήφθησαν και μεταφέρθηκαν στο στρατόπεδο του Χαϊδαρίου και οι περισσότεροι εκτελέστηκαν αργότερα ή μεταφέρθηκαν σε στρατόπεδα συγκέντρωσης στη Γερμανία
Το 1947 οι δοσίλογοι επικεφαλείς του μπλόκου της Κοκκινιάς Πλυντζανόπουλος και Σγούρος, αθωώθηκαν από το λεγόμενο «Δικαστήριο δοσιλόγων» και έφτασαν μάλιστα αργότερα σε ψηλούς βαθμούς στον «Εθνικό Στρατό». Ο Πλυντζανόπουλος έφτασε στον βαθμό του υποστράτηγου, ενώ ο Σγούρος συνέχισε την καριέρα του σαν διοικητής του Γ’ Τάγματος στη Μακρόνησο.

Διαβάστε μαρτυρίες από το μπλόκο στη σελίδα του δικτύου μαρτυρικών πόλεων και χωριών

Δεν υπάρχουν σχόλια: