Βιοπορτρέτο

του Στέφανου Παραστατίδη από το ΕΠΙΚΑΙΡΟ

Πρώτα, μου είπαν ότι θα βάλουν κάμερες στα γήπεδα. Δεν είπα τίποτα, γιατί πίστεψα ότι έτσι θα γλύτωνα από τους χούλιγκαν που έκαναν κακό στην ομάδα μου.

Έπειτα, αποφάσισαν να παρακολουθούν με κάμερες τις διαδηλώσεις. Δε μίλησα, γιατί πίστεψα πως έτσι θα απαλλαγώ από τους κουκουλοφόρους που καταστρέφουν σε κάθε πορεία το μαγαζί της μητέρας μου…

Κατόπιν, τοποθέτησαν κάμερες στους δρόμους. Δε μίλησα, γιατί πίστεψα πως έτσι θα προφυλαχθώ από τους τσαντάκηδες και τους ληστές του δρόμου.

Αργότερα μου ανήγγειλαν ότι θα βάλουν κάμερες στα σχολεία. Δε μίλησα γιατί θεώρησα πως αυτός είναι ο καλύτερος τρόπος πρόληψης κατά των ναρκωτικών που απειλούν τα παιδιά μου.

Τέλος, έβαλαν κάμερες στη δουλειά μου. Δεν είπα τίποτα, γιατί θεώρησα ότι θα ήταν κίνητρο για τους τεμπέληδες να εργαστούν επαρκώς.

Μια μέρα μπήκα στο σπίτι μου και αντίκρισα μια κάμερα να με κοιτά κατάματα. Τότε σήκωσα το κεφάλι, ύψωσα τη φωνή μου και της είπα ότι είναι ανεπιθύμητη στο σπίτι μου, γιατί προσβάλει τα ατομικά μου δικαιώματα και παραβιάζει τα προσωπικά μου δεδομένα.

Μου ήρθε δικάσιμος εντός ολίγων ημερών. Ήμουν κατηγορούμενος. Στο δικαστήριο μου απήγγειλαν τις κατηγορίες. Κατηγορήθηκα ως χούλιγκαν-κουκουλοφόρος-ληστής-κακός πατέρας-τεμπέλης. Καταδικάστηκα να τελώ υπό μόνιμη παρακολούθηση. Χειραγωγήσιμος για το «καλό της ανθρωπότητας».

Σιωπή, οπλίζεις τον εχθρό. φωνή τον ετρομάζεις,
Τα λόγια σου ας βγούν μπροστά, στα πόδια μην το βάζεις,
Και αν η φωνή σου δε θα βγει, καν’ τη σιωπή σου ν’ ακουστεί,
Να καταλάβει ουρανούς, να φτερουγάει με αετούς,
Να ακουστεί ελεύθερη!