Το 2003, διαδηλώναμε ενάντια στην εισβολή και κατοχή του Ιράκ από τους στρατούς του Μπους και των συμμάχων του, που – υποτίθεται - μάχονταν για ένα πιο «ασφαλή» κόσμο. Τέσσερα χρόνια μετά, ο πόλεμός τους συνεχίζεται και ο μέχρι στιγμής απολογισμός είναι παραπάνω από τραγικός: Πάνω από 600.000 οι Ιρακινοί νεκροί. Ξεπέρασαν τους 3.500 οι επίσημα καταγεγραμμένοι νεκροί στρατιώτες των κατοχικών δυνάμεων και οι τραυματίες τους 30.000! Το Ιράκ βυθίζεται όλο και περισσότερο στην διακοινοτική αιματοχυσία, οι υποδομές παραμένουν κατεστραμμένες, τα νοσοκομεία δεν μπορούν να ανταποκριθούν, το ηλεκτρικό ρεύμα εξακολουθεί να είναι είδος εν ανεπαρκεία ακόμα και στην πρωτεύουσα Βαγδάτη. Και, παρόλα αυτά ο Μπους κλιμακώνει τον πόλεμο και ετοιμάζεται να στείλει 21.500 νέους φαντάρους για ενίσχυση των κατοχικών δυνάμεων. Στην ευρύτερη Μέση Ανατολή, στο Αφγανιστάν, την Παλαιστίνη, το Λίβανο, η κατάσταση γίνεται ολοένα και πιο εκρηκτική από τον διαρκή πόλεμο που έχουν κηρύξει οι ιμπεριαλιστές. Το Ιράν και η Συρία παραμένουν στο στόχαστρο ΗΠΑ-Ισραήλ που, παρά την ήττα τους στο Λίβανο, εντείνουν και πάλι τις οικονομικές, διπλωματικές και στρατιωτικές πιέσεις…
Φτάνει πια με αυτό τον παραλογισμό! Στις 17-20 Μάρτη χιλιάδες διαδηλωτές σε όλο τον πλανήτη, με απόφαση του 4ου Παγκόσμιου Κοινωνικού Φόρουμ, ξαναβγαίνουμε στους δρόμους, για να φωνάξουμε: Σταματήστε τον πόλεμο και τις κατοχές, έξω όλοι οι ξένοι στρατοί από τη Μέση Ανατολή. Καμιά συμμετοχή ή διευκόλυνση από τις κυβερνήσεις μας! Στην Αθήνα, το μεσημέρι του Σαββάτου 17 Μάρτη, το Ελληνικό Κοινωνικό Φόρουμ, συνδικάτα, κινήσεις ειρήνης, αντιρατσιστικές οργανώσεις και κοινότητες μεταναστών μας καλούν να διαδηλώσουμε στην Πλατεία Συντάγματος. Οι κινητοποιήσεις μας είναι συνέχεια των μεγάλων διεθνών αντιπολεμικών διαδηλώσεων που γίνονται τις τελευταίες εβδομάδες. Στις ΗΠΑ το αντιπολεμικό κίνημα έδειξε τη δύναμή του στις μεγάλες κινητοποιήσεις εκατοντάδων χιλιάδων διαδηλωτών που έγιναν στις 27 Γενάρη, ενάντια στην αποστολή νέων στρατιωτικών δυνάμεων των ΗΠΑ στο Ιράκ. Οι Αμερικάνοι διαδηλωτές απαίτησαν επίσης την άμεση απόσυρση όλων των ήδη εγκατεστημένων Αμερικανών στρατιωτών. Λίγο αργότερα, στις 17 Φλεβάρη, 100.000 Ιταλοί διαδηλωτές κινητοποιήθηκαν στην πόλη Βιτσέντζα, ενάντια στην απόφαση της κυβέρνησης Πρόντι να επιτρέψει την επέκταση της εκεί αμερικάνικης βάσης και απαίτησαν την επιστροφή όλων των ιταλικών στρατευμάτων από τις διεθνείς αποστολές και τη μείωση των εξοπλισμών. Στη Βρετανία έγινε μεγάλη αντιπολεμική κινητοποίηση στις 24 Φλεβάρη στο Λονδίνο, με αίτημα την επιστροφή των βρετανικών στρατευμάτων από τη Μέση Ανατολή.
Το παγκόσμιο αντιπολεμικό κίνημα ασκεί σοβαρή πίεση πάνω στις κυβερνήσεις, και η δύναμή του πολλαπλασιάζεται ενώ καταγράφεται το τραγικό αδιέξοδο στο οποίο έχουν περιέλθει οι ξένοι στρατοί στο Ιράκ. Τα αποτελέσματα δεν είναι καθόλου αμελητέα. Η εκλογική ήττα του Μπους πριν από λίγους μήνες στις ενδιάμεσες αμερικάνικες εκλογές ήταν μόνο η αρχή. Τώρα πια μέχρι και Ρεπουμπλικάνοι βουλευτές και γερουσιαστές καταψηφίζουν το αίτημα του προέδρου για αποστολή άλλων 21.500 στρατιωτών στο Ιράκ, ενώ ο υποψήφιος πρόεδρος των Δημοκρατικών Μπάρακ Ομπάμα έχει υιοθετήσει στο πρόγραμμά του, την απόσυρση των στρατευμάτων από το Ιράκ στα τέλη του 2008. Στις δημοσκοπήσεις καταγράφονται ποσοστά έως και 70% της αμερικανικής κοινής γνώμης υπέρ της αποχώρησης από το Ιράκ. Στη Βρετανία, οι Φιλελεύθεροι Δημοκράτες (τρίτο κόμμα σε κοινοβουλευτική δύναμη μετά τους Εργατικούς και τους Συντηρητικούς) τάχτηκε υπέρ της αποχώρησης όλων των Βρετανών στρατιωτών μέχρι το τέλος του 2007.
Ο διαρκής πόλεμος του Μπους και των συμμάχων του κατά των δικαιωμάτων και των ελευθεριών εργαζομένων, νέων, κινημάτων αλλά και ολόκληρων λαών, η νεοφιλελεύθερη βαρβαρότητα και η ιμπεριαλιστική τρομοκρατία, προκαλούν μαζικές αντιστάσεις από τη Λατινική Αμερική ως την Ασία. Στη Βηρυτό, η Χεζμπολάχ και οι σύμμαχοί της αυξάνουν την πίεση πάνω στη φιλοδυτική κυβέρνηση Σινιόρα με μπαράζ απεργιών και επαναλαμβανόμενων διαδηλώσεων, ενώ παρά τον στρατιωτικό και οικονομικό στραγγαλισμό η Ιντιφάντα των Παλαιστινίων μπορεί αυτή την περίοδο να ανασυντάξει τις δυνάμεις της απέναντι στους χασάπηδες του Ολμέρτ. Η αρχική περίοδος «πολεμικού» ενθουσιασμού των νεορθόδοξων του Λευκού Οίκου κατά του «σκοταδιστικού» Ιράν δείχνει να αντιμετωπίζει δυσκολίες και έχουν εμφανιστεί δεύτερες σκέψεις πιο νηφάλιας αντιμετώπισης της κατάστασης.
Εδώ στην Ελλάδα δίνουμε τη δική μας μάχη απέναντι στους δικούς μας πολεμοκάπηλους, την πολιτική των Καραμανλή και Μπακογιάννη, που ανανεώνουν το στρατό της ελληνικής στρατιωτικής δύναμης του Αφγανιστάν, συμμετέχουν στο ναυτικό αποκλεισμό του Λιβάνου, παραχωρούν τη Σούδα για κάθε χρήση στους Αμερικάνους. Μπορούμε να τους σταματήσουμε. Δύναμή μας είναι το φοιτητικό, εκπαιδευτικό, εργατικό κίνημα που νίκησαν στη μάχη της αναθεώρησης του άρθρου 16 και συνεχίζουν τον πόλεμο ενάντια στον αντιδραστικό νόμο πλαίσιο της Γιαννάκου, και τους πραίτορες του Πολύδωρα. Στις 17 Μάρτη στο Σύνταγμα, εργαζόμενοι, φοιτητές, εκπαιδευτικοί και μαθητές, όλοι μαζί να φωνάξουμε όσο μπορούμε πιο δυνατά:
· Έξω οι στρατοί κατοχής από Ιράκ και Αφγανιστάν
· Δικαιοσύνη για την Παλαιστίνη και το Λίβανο
· Κάτω τα χέρια από Ιράν και Συρία
· Καμιά συμμετοχή ή διευκόλυνση στους ιμπεριαλιστές
· Να κλείσουν οι βάσεις
· Όχι στην τρομοϋστερία και την καταστολή
· Αύξηση των κοινωνικών δαπανών - μείωση των εξοπλισμών
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου