Αντιρατσιστική διαδήλωση

Σάββατο 10 Φλεβάρη, 15:00 μ.μ., Πλατεία ΟΜΟΝΟΙΑΣ
Κοινός αγώνας ελλήνων και μεταναστών ενάντια στο ρατσισμό, την ανεργία, την φτώχεια

4 νόμοι για τους μετανάστες μέσα σε 8 χρόνια. 10άδες ρυθμίσεις, διατάγματα και εγκύκλιοι κι όμως… Η πλειοψηφία των μεταναστών συνεχίζουν να είναι «προσωρινοί», αβέβαιοι, χωρίς δικαιώματα.

Εκατοντάδες χιλιάδες δεν έχουν χαρτιά, γιατί κάθε απόπειρα νομιμοποίησης ήταν πιο ακριβή από την προηγούμενη και με νέα εμπόδια. Παίρνουν τις άδειες πριν λήξουν ή ακόμα και ληγμένες. Αν όμως αυτοί αφήσουν τα χαρτιά τους να λήξουν τότε τους περιμένουν πρόστιμα ή απέλαση.

Αδυνατούν να συνενωθούν με τις οικογένειες τους γιατί το εισοδηματικό κριτήριο είναι υπέρογκο. Υπομένουν χαμηλότερους μισθούς, απλήρωτες υπερωρίες και λιγότερα ένσημα, ενώ οι εργοδότες τους δεν ελέγχονται και δεν τιμωρούνται από την κυβέρνηση.

Παρόλο που ζούν εδώ πολλά χρόνια δεν θα μπορέσουν να πάρουν 5ετείς ή μεγαλύτερης διάρκειας άδειες, γιατί το υπ. εσωτερικών τους ζητά πιστοποιητικό για την ελληνική γλώσσα-ιστορία και πολιτισμό. Αυτό σημαίνει να πάνεε σε ειδικές τάξεις (ΙΔΕΚΕ) υψηλού επιπέδου και να περάσουν πολύ δύσκολες εξετάσεις. Ακόμα κι έτσι όμως αυτές οι τάξεις είναι μόνο 156 σε όλη την χώρα, και χωρούν μόνο μερικές εκατοντάδες μετανάστες. Οι υπόλοιποι αλήθεια τι θα κάνουν;

Αδυνατούν να εξηγήσουν στα παιδιά τους, γιατί αφού γεννιούνται εδώ, μορφώνονται εδώ, ζουν εδώ, κι αυτή η χώρα είναι το μόνο «σπίτι» που ξέρουν, δεν δικαιούνται να παίρνουν την ελληνική υπηκοότητα

Πάνω όμως στα δικά τους τα προβλήματα, όπως και πάνω στα προβλήματα των ελλήνων εργαζομένων κάποιοι κάνουν «πάρτι» κερδών. Τα κρατικά ταμεία, τα ασφαλιστικά ταμεία, οι εργοδότες.

Δεν μπορούμε να επιτρέψουμε άλλο αυτή την κατάσταση. Γιατί χαμένοι δεν είναι μόνο οι μετανάστες, αλλά και οι έλληνες εργαζόμενοι, η νεολαία, τα λαϊκά στρώματα. Χαμένα είναι τα δικαιώματα όλων μας.

Πολλοί θα πουν και τι μας αφορούν εμάς τα προβλήματα των μεταναστών; Κι όμως αυτοί οι μετανάστες και τα παιδιά τους, είναι συμμαθητές μας, συμφοιτητές μας, συνάδελφοι μας και πολλοί απ’ αυτούς μελλοντικοί συναγωνιστές μας ενάντια στην ανεργία, την φτώχεια, για καλύτερη παιδεία-υγεία, για μια καλύτερη ζωή.

Μέσα στο 2006 είδαμε μια σειρά σημαντικούς αγώνες μεταναστών και προσφύγων διεθνώς: την γενική απεργία εκατομμυρίων μεταναστών στις ΗΠΑ την Πρωτομαγιά, την εξέγερση της δεύτερης γενιάς μεταναστών στα προάστια του Παρισιού, τις απεργίες των Ασιατών μεταναστών στις κατασκευαστικές εταιρείες της Μ.Ανατολής την άνοιξη, τις καταλήψεις από πρόσφυγες εκκλησιών και δημόσιων κτιρίων στην Ιρλανδία, την Κύπρο, το Βέλγιο, την Γαλλία, την Δανία.

Πρόσφατα στην Ελλάδα είδαμε τον αγώνα των μεταναστών μικροπωλητών που ανάγκασε το υπ. εμπορίου να ετοιμάζεται να αποσύρει την ρατσιστική προϋπόθεση της ελληνικής υπηκοότητας για να δουλέψει κάποιος στην λαϊκή. Και τις συνεχιζόμενες κινητοποιήσεις μεταναστευτικών και αντιρατσιστικών οργανώσεων για το πιστοποιητικό γέννησης των παιδιών των μεταναστών.

Κι ακόμα είδαμε πως οι νόμοι μιας κυβέρνησης μπορούν να χτυπηθούν μέσα από τη νίκη των ελλήνων φοιτητών την περασμένη άνοιξη.

Το Σάββατο 10 Φλεβάρη είναι η μέρα του κοινού αγώνα για ίσα δικαιώματα. Η μέρα των μεταναστών, των μεταναστριών, της πρώτης και της δεύτερης γενιάς, καθώς και η μέρα της αλληλεγγύης και του συντονισμού με εμάς τους έλληνες συναγωνιστές τους.

Βγαίνουμε στο δρόμο και ζητάμε:
• ελληνική υπηκοότητα σε όλα τα παιδιά μεταναστών που γεννήθηκαν εδώ

• όχι στις ουρές, στα ακριβά παράβολα και τις ληγμένες άδειες. Μαζικές προσλήψεις στα γραφεία μεταναστών, όχι στην κοροϊδία των συμβασιούχων

• όχι στην ομηρία των ενσήμων. Η ασφάλιση είναι δικαίωμα του μετανάστη και παλεύει γι’ αυτό, όμως η άδεια παραμονής του δεν μπορεί να εξαρτάται από τα …κέφια του εργοδότη του. Παλεύουμε για την τελική αποσύνδεση και μέχρι τότε μεταβατικά προτείνουμε να μειωθούν δραστικά στον αριθμό των 80 που θεωρούνται τα μίνιμουμ για να έχουν βιβλιάριο υγείας.

• χαρτιά σε όσους δεν έχουν,.

• όχι στη σύνδεση της γλώσσας με την άδεια παραμονής. Η μόρφωση πρέπει να είναι δικαίωμα και όχι διαβατήριο για λιγότερα δικαιώματα

• ίσα δικαιώματα με τους έλληνες εργαζόμενους και νεολαία

• άσυλο σε όλους τους πρόσφυγες

Την πορεία καλούν:

ΓΣΕΕ, ΑΔΕΔΥ, ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΦΟΡΟΥΜ ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ, ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΦΟΡΟΥΜ,
ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΟ ΑΝΤΙΡΑΤΣΙΣΤΙΚΩΝ ΚΑΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΤΙΚΩΝ ΟΡΓΑΝΩΣΕΩΝ

ΚΟΙΝΟΤΗΤΕΣ ΚΑΙ ΣΥΛΛΟΓΟΙ ΑΠΟ: Βουλγαρία, Μαρόκο, Αίγυπτο, Μπαγκλαντές, Κένυα, Ινδία, Πακιστάν, Ρωσία, Μολδαβία, Γεωργία, Σιέρρα Λεόνε, Σουδάν, Κονγκό, Αιθιοπία, Λιβύη, Συρία (Κούρδοι), Αφγανιστάν, Ερυθραία, Νιγηρία, Τανζανία, Σενεγάλη, Γουινέα, Γκάμπια, Κουρδιστάν (πολιτιστικό κέντρο), Ουκρανία, Παναφρικανικός Σύνδεσμος, Ομοσπονδία Αλβανικών Συλλόγων, ΚASAPI-Ένωση Φιλιπινέζων Εργαζομένων, Ένωση Παλαιστινίων Εργαζομένων, Επιτροπή Ελληνο-κουρδικής Συμπαράστασης, Σύνδεσμος Σουδανών Προσφύγων, Σύλλογος Αφγανών Προσφύγων, Πολιτιστικό Κέντρο των Λαών της Ανατολής Γέφυρα, Πρωτοβουλία μεταναστών μικροπωλητών

ΓΥΝΑΙΚΕΙΕΣ ΚΟΙΝΟΤΗΤΕΣ: Ένωση Αφρικανών Γυναικών, Ενώσεις από Γκάνα, Νιγηρία, Καμερούν, Σιέρα Λεόνε, Σουδάν

ΑΝΤΙΡΑΤΣΙΣΤΙΚΕΣ ΟΡΓΑΝΩΣΕΙΣ: Δίκτυο Κοινωνικής Υποστήριξης Προσφύγων και Μεταναστών, Κυριακάτικο Σχολείο Μεταναστών, Νεολαία ενάντια στο ρατσισμό στην Ευρώπη (Y.R.E.), Πανελλαδικό Δίκτυο Μεταναστριών, Καμπάνια «Όχι στο Ρατσισμό από την Κούνια», Κέντρο «Αντιγόνη», Τα «Πίσω Θρανία», Πρωτοβουλία Γένοβα, Συμμαχία Σταματήστε τον Πόλεμο

ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΟΡΓΑΝΩΣΕΙΣ: Διεθνιστική Εργατική Αριστερά, "Κόκκινο", Ξεκίνημα, ΟΚΔΕ-Σπάρτακος, Νεολαία ΣΥΝ