Όχι στο νόμο Πλαίσιο

(Αριστερά Σχήματα)

Σε λίγες μέρες η κυβέρνηση της ΝΔ, θα καταθέσει τον νόμο πλαίσιο. Η κυβέρνηση επιμένει να περάσει την μεταρρύθμισή της στα Πανεπιστήμια. Ακόμη και μετά το χαστούκι του άρθρου 16, μετά την πανεκπαιδευτική κατακραυγή για την ιδιωτικοποίηση των Πανεπιστημίων, η κυβέρνηση υλοποιεί τα αντιδραστικά της σχέδια.
Υστερα από το σπάσιμο του μαύρου μπλοκ ΝΔ – ΠΑΣΟΚ στο θέμα των ιδιωτικών Πανεπιστημίων, η κυβέρνηση οξύνει την αντιπαράθεσή της με τους φοιτητές και τους Πανεπιστημιακούς. Σαν να θέλει να πάρει ρεβάνς για την αδυναμία της να περάσει τους σχεδιασμούς της, κατεβάζει μια πρόταση νόμου το ίδιο απαράδεκτη με αυτή του καλοκαιριού, εν μέσω καταλήψεων. Μοιάζει να χρησιμοποιεί την εκπαίδευση για να δικαιολογήσει κοινωνική όξυνση και εξελίξεις στην κεντρική πολιτική σκηνή.
Να αποσυρθεί η πρόταση νόμου για πανεπιστήμια χωρίς άσυλο, για διοικήσεις – μάνατζερ, για κόψιμο των «αιωνίων φοιτητών». Καραμανλής και Γιαννάκου θέλουν έναν νόμο πλαίσιο που θα μετατρέπει τα Δημόσια ΑΕΙ και ΤΕΙ σε Κολέγια. Όπως απέτυχαν να περάσουν τα ιδιωτικά Πανεπιστήμια, έτσι πρέπει να αποτύχουν να εμπορευματοποιήσουν τα δημόσια Πανεπιστήμια.
Ετοιμάζουν μια ανώτατη εκπαίδευση στην υπηρεσία του κεφαλαίου. Μια εκπαίδευση που από τη μια θα είναι μια ακόμη οικονομική αιμορραγία για την οικογένεια, και από την άλλη θα προετοιμάζει τον νέο εργαζόμενο – καύσιμη ύλη στο σύστημά τους. Η κατάργηση του ασύλου (ή η «μετατροπή» του χαρακτήρα του), θέλει να χτυπήσει τους αγώνες του φοιτητικού κινήματος και την αναφορά του στην πολιτική και στην κοινωνία. Θέλει να προετοιμάσει τον υποταγμένο, λοβοτομημένο αυριανό άνθρωπο.
Χωρίς ντροπή, οι υπουργοί μιλάνε απαξιωτικά για την εκπαίδευση. Θέλουν να κατοχυρώσουν ότι η παιδεία είναι ευκαιρία πλουτισμού των φίλων τους, και όχι κοινωνικό αγαθό. Βάζουν μάνατζερ στα ΑΕΙ σαν να είναι επιχειρήσεις. Μιλάνε για το θέμα των αιωνίων φοιτητών σαν να συνιστά και το παραμικρό έστω πρόβλημα στα Πανεπιστήμια. Στην πραγματικότητα θέλουν να αλώσουν τον δημόσιο χαρακτήρα των σχολών και να σβήσουν την ανορθογραφία του φοιτητικού κινήματος που ενοχλεί.
Ισως πολλοί «γνωστικοί» να μας μιλήσουν για αναδίπλωση και σταμάτημα των καταλήψεων. Παντού και πάντα υπάρχουν καλοθελητές να μας πείσουν ότι κουραστήκαμε. Ακόμη κι αν ντρέπονται να μιλήσουν δημόσια, υπάρχουν δυνάμεις που στο πίσω μέρος του κεφαλιού τους δεν έχουν την νίκη αλλά τη λήξη. Να τους διαψεύσουμε.
Ζήσαμε το μεγαλύτερο φοιτητικό ξεσηκωμό των τελευταίων 15 χρόνων. Πράγματα που φαίνονταν απίθανα πριν το περσινό καλοκαίρι, έγιναν πραγματικότητα και γέννησαν ένα ελπιδοφόρο και πραγματικά επικίνδυνο για την κυβέρνηση κίνημα. Οι αγώνες μας έφεραν στο προσκήνιο το πρόβλημα της εκπαίδευσης, και απονομιμοποίησαν τα σχέδια ιδιωτικοποιήσεων στην παιδεία.
Οποιοι σπέρνουν ανέμους θα θερίσουν θύελλες: Αυτό το μάθημα δεν το έχει μάθει η κυβέρνηση. Όσο κι αν προσπαθούν εφημερίδες και δημοσιογράφοι να μας πείσουν ότι η κυβέρνηση έβαλε νερό στο κρασί της: Όσες αλλαγές γίνονται στο σχέδιο νόμου αφορούν την προσπάθειά της να πάρει με το μέρος της τις διοικήσεις και τις πρυτανικές αρχές. Δεν αφορούν τα βασικά αιτήματα του αγώνα μας.
Υστερα από το κίνημα που έκανε την αναθεώρηση κενό γράμμα, μπροστά μας έχουμε την πρόκληση να κάνουμε τα σχέδια του Υπουργείου και της ΝΔ να αποτύχουν για μια ακόμη φορά. Το κίνημα αυτό δεν μπορεί να λήξει αποδεχόμενο έναν νόμο πλαίσιο που στις βασικές του διατάξεις παραμένει ο ίδιος με εκείνη την πρόταση που μας ξεσήκωσε το καλοκαίρι.
Μάθαμε να νικάμε. Όμως αυτή η νίκη θα είναι μισή, αν δεν συνοδευτεί από την οριστική απόσυρση των δικομματικών σχεδίων για ένα Πανεπιστήμιο όπου θα βασιλεύει η τάξη και η ασφάλεια, για ένα φοιτητικό κίνημα ξεδοντιασμένο και αφοπλισμένο. Αυτό προετοιμάζει η τηλεκατευθυνόμενη συζήτηση για την ανάγκη «μεταρρυθμίσεων».
Ενάντια σε κάθε λογής «ρεαλισμό» και «σύνεση», το φοιτητικό κίνημα δεν μπορεί παρά να απαντήσει και στην νέα πρόκληση της κυβέρνησης. Να συνεχίσουμε τις πορείες και τις διαδηλώσεις, τις συνελεύσεις και τις καταλήψεις. Να μπουν στο χάρτη των καταλήψεων και οι σχολές που έκαναν εξεταστική. Να μην χαθεί ούτε μια συνέλευση τη βδομάδα αυτή. Να μην πάρει ούτε μια στιγμή ανάσα το Υπουργείο.