Έφυγε ο Κομμουνιστής Δημήτρης Κατσής

Κομμουνιστική Οργάνωση Ελλάδας

Έφυγε χτες από τη ζωή ο κομμουνιστής Δημήτρης Κατσής ύστερα από πολυήμερη νοσηλεία του στη μονάδα εντατικής θεραπείας του Λαϊκού Νοσοκομείου.
Παρά τα σοβαρά προβλήματα υγείας που αντιμετώπιζε τα τελευταία χρόνια, ο Δημήτρης Κατσής στάθηκε ως το τέλος μαχητής, όπως εξάλλου και σε ολόκληρη τη ζωή του. Αντάρτης του ΕΛΑΣ και του ΔΣΕ, πήρε το δρόμο της προσφυγιάς για την Τασκένδη, όπου έζησε 38 ολόκληρα χρόνια. Με τον επαναπατρισμό του το 1987 μπαίνει μπροστάρης σε μια προσπάθεια καταγραφής των ιστορικών γεγονότων αλλά και των αγωνιστών που πολέμησαν στο ΔΣΕ. Αποτέλεσμα αυτής του της προσπάθειας είναι το σημαντικό βιωματικό ντοκουμέντο «Το ημερολόγιο ενός αντάρτη του ΔΣΕ – 1946-1949» (έξι τόμοι). Απροσκύνητος, δεν σταμάτησε ούτε στιγμή να παλεύει για τη δικαίωση των χιλιάδων μελών του ΚΚΕ και αγωνιστών του ΔΣΕ που καταδιώχθηκαν επί δεκαετίες επειδή αντιστάθηκαν στην ωμή επέμβαση των Σοβιετικών στο ΚΚΕ από το 1956.
Παρών στους μικρούς και μεγάλους αγώνες της εποχής μας, ο Δημήτρης Κατσής παρακολουθούσε όλες τις εξελίξεις των τελευταίων χρόνων στην Αριστερά, πάντα πρόθυμος να βοηθήσει και να ενθαρρύνει νεότερους συντρόφους, όπως απέδειξε και στην παρουσίαση του βιβλίου των εκδόσεων Α/συνεχεια για τους πολιτικούς πρόσφυγες στην Τασκένδη.
Η Κομμουνιστική Οργάνωση Ελλάδας εκφράζει τα θερμά της συλλυπητήρια στη σύντροφο του Δημήτρη Κατσή, Ζωή, στις κόρες του και στην οικογένειά του.

*****

Σύντομο βιογραφικό του Δημήτρη Κατσή (1925-2007)

Ο Δημήτρης Κατσής γεννήθηκε το 1925 στην Άνω Κτιμένη Καρδίτσας. Μέλος του ΚΚΕ από το 1943 και γραμματέας της ΕΠΟΝ του χωριού του. Ως έφεδρος ΕΛΑΣίτης πήρε μέρος σε μια σειρά μάχες και σαμποτάζ εναντίον των Γερμανών κατακτητών. Το μεταβαρκιζιανό καθεστώς τον καταδίωξε για την αντιστασιακή του δράση. Στις 28 Ιούνη του 1945 συνελήφθη από την παρακρατική συμμορία του Βουρλάκη και ξυλοκοπήθηκε ανελέητα. Στις 20 Γενάρη του 1946 συνελήφθη από τη χωροφυλακή και βασανίστηκε απάνθρωπα για μία ολόκληρη εβδομάδα στον αστυνομικό σταθμό Καΐτσας.
Στο Δημοκρατικό Στρατό Ελλάδας (ΔΣΕ) από τις 16 Ιούλη του 1946. Πολέμησε 1.154 εικοσιτετράωρα με το όπλο στο χέρι, παίρνοντας μέρος σε 137 μεγάλες μάχες. Τραυματίστηκε σοβαρά τέσσερις φορές. Απόφοιτος της Β΄ Σειράς της Σχολής Αξιωματικών του ΔΣΕ. Αναδείχθηκε διαδοχικά διμοιρίτης, λοχαγός και διοικητής τάγματος. Πήρε μέρος στις μεγάλες μάχες του Γράμμου και του Βίτσι το 1948-1949. Τιμήθηκε με Μετάλλιο Ανδρείας και δύο Μετάλλια Σαμποταριστικής Δράσης.
Πολιτικός πρόσφυγας στην Τασκένδη για 38 χρόνια. Στην αναγκαστική προσφυγιά εργαζόταν την ημέρα και σπούδαζε ταυτόχρονα σε εσπερινό σχολείο. Πήρε πτυχίο πολιτικού μηχανικού. Ιδιαίτερα αγαπητός ανάμεσα στους Έλληνες της Τασκένδης, αντιστάθηκε με τη μεγάλη πλειοψηφία τους στην ανοιχτή επέμβαση των Σοβιετικών στο ΚΚΕ το 1956. Δεν σταμάτησε ούτε στιγμή να παλεύει για τη δικαίωση των χιλιάδων μελών του ΚΚΕ και αγωνιστών του ΔΣΕ που καταδιώχθηκαν επί δεκαετίες επειδή αρνήθηκαν να σκύψουν το κεφάλι στο «νέο πνεύμα» του 20ού Συνεδρίου του ΚΚΣΕ. Επαναπατρίσθηκε με την οικογένειά του το 1987.
Με την επιστροφή του στην Ελλάδα εξέδωσε το πρώτο βιβλίο του «Τεράστια συμβολή των Ελλήνων προσφύγων στην οικοδόμηση του σοσιαλισμού στο Ουζμπεκιστάν». Επίσης έχει εκδώσει το εξάτομο έργο «Το ημερολόγιο ενός αντάρτη του ΔΣΕ – 1946-1949», ενώ ετοίμαζε και την έκδοση του 7ου τόμου. Έχει γράψει δεκάδες άρθρα σε εφημερίδες και περιοδικά. Ήταν μέλος της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών.
Παρά τα σοβαρά προβλήματα υγείας που αντιμετώπιζε τα τελευταία χρόνια, ο Δημήτρης Κατσής παρέμεινε μέχρι το τέλος της ζωής του στις επάλξεις για ένα καλύτερο μέλλον και μια Αριστερά μαζική, ενωτική και χρήσιμη στον λαό.