Σάββατο 16 Ιανουαρίου 2010

Όσα δε μας είπαν τα ΜΜΕ για την Αϊτή

Από την εφημερίδα "Αριστερά!" (15/1/2010)

Σε χώρες που οι άνθρωποι ζουν σαν ποντίκια,
οι σεισμοί γίνονται "ποντικοφάρμακα"

Η Αϊτή απασχόλησε τον παγκόσμιο Τύπο με την εξέγερση του λαού της ενάντια στην κρίσης της πείνας, που συντάραξε τις φτωχές γειτονιές του πλανήτη, στις αρχές του 2008. τότε, χιλιάδες αγανακτισμένων ανθρώπων, απαυδισμένοι να τρώνε «μπισκότα χώματος», ξεσηκώθηκαν ενάντια στην παγκόσμια χρηματιστηριακή κερδοσκοπία στην αγορά τροφίμων, που τριπλασίασε τις τιμές των τροφών, βυθίζοντας εκατομμύρια φτωχούς σε απόλυτη εξαθλίωση. Το καθεστώς της χώρας απάντησε με πυρά ενάντια στους εξεγερμένους, με αποτέλεσμα να υπάρξουν δεκάδες νεκροί. Οι διαδηλωτές αντεπιτέθηκαν με πέτρες και μολότοφ, καταστρέφοντας τράπεζες και γραφεία πολυεθνικών και πυρπολώντας κυβερνητικά κτίρια και εγκαταστάσεις του ΟΗΕ. Πολλοί λεηλάτησαν αποθήκες τροφίμων και αλυσίδες σούπερ-μάρκετ. Εκατοντάδες συνελήφθησαν και στοιβάχτηκα σε άθλια μπουντρούμια και βασανίστηκαν υπό την εποπτεία του ΟΗΕ. Τότε, χρειάστηκαν πολλές μέρες και οι παραιτήσεις αξιωματούχων, για να τεθεί σε έλεγχο το κέντρο της πρωτεύουσας. Οι παραγκουπόλεις, όπου ζουν οι «συμμορίτες» (έτσι ονομάζουν τα ΜΜΕ αυτούς που ζητούν ψωμί και επιστροφή του νόμιμου προέδρου της χώρας), είχαν δώσε την πραγματική εικόνα της χώρας και εξακολουθούσαν να βράζουν μέχρι σήμερα.....

Η Αϊτή, χώρα της Καραϊβικής, που κέρδισε την ανεξαρτησία της από τη Γαλλία το 1804. Ήταν η πρώτη χώρα που χαιρέτησε την Ελληνική Επανάσταση του 1821. Το διάστημα 1915-1934, βρισκόταν υπό την κατοχή των ΗΠΑ. Το 1957-86, η χώρα υπέφερε από τη δικτατορία των Ντιβαλιέ, που υποστηριζόταν από τη Δύση. Δεκάδες χιλιάδες δολοφονήθηκαν από τις παραστρατιωτικές συμμορίες των Τοντόν Μακούτ και εκατοντάδες χιλιάδες κατέφυγαν εκτός Αϊτής. Στις πρώτες ελεύθερες εκλογές (1990) θριάμβευσε ο προοδευτικό ιερέας Ζαν-Μπερτράν Αριστίντ, που όμως ανατράπηκε μέσα σε μήνες από ακροδεξιό πραξικόπημα. Κατόπιν συμβιβασμού με τις ΗΠΑ, επανήλθε στην εξουσία το 1994, αλλά υποχρεώθηκε εκ νέου να παραιτηθεί τον επόμενο χρόνο. Το 2000, ξανακέρδισε τις εκλογές. Όμως, το 2004, ένοπλοι αντιδραστικοί και παλιοί παρακρατικοί, με την ενθάρρυνση των ΗΠΑ και της Γαλλίας, βάδισαν εναντίον της πρωτεύουσας. Αμερικανοί πεζοναύτες εισέβαλα στο προεδρικό μέγαρο, απήγαγαν τον πρόεδρο Αριστίντ και διά της βίας τον μετέφεραν στην Αφρική, όπου ζει εξόριστος. Έκτοτε η χώρα βρίσκεται υπό την κατοχή των κυανόκρανων του ΟΗΕ, που στηρίζει τη νέα «κυβέρνηση». Οι κυανόκρανοι έχουν επανειλημμένα πνίξει στο αίμα τις αλλεπάλληλες εξεγέρσεις της φτωχολογίας, που ζητά την επιστροφή του Αριστίντ και ανθρώπινες συνθήκες ζωής. Η Αϊτή είναι σήμερα η φτωχότερη χώρα του δυτικού ημισφαιρίου, με το 85% που πληθυσμού της να «ζει» με λιγότερο από 1 ευρώ την ημέρα ...

Έκταση: 22.750.τ.χλμ. (21% της Ελλάδας)
Πληθυσμός: 8.700.000 (95% μαύροι)
ΑΕΠ (2009): 7,02 δις δολάρια
Κατά κεφαλή ΑΕΠ (ΔΝΤ 2007): 814 ευρώ το χρόνο (Ελλάδα 18.410 ευρώ το χρόνο)
Φτώχεια: 80% του πληθυσμού ζει κάτω από το όριο της φτώχειας
Παιδική θνησιμότητα: 64/1.000 (Ελλάδα: 1/1000)
Υποσιτισμός: 4,6% του πληθυσμού
Προσδόκιμο ζωής: 56 χρόνια (Ελλάδα: 79)
Αναλφαβητισμός: 47% (Ελλάδα: 4%)

2 σχόλια:

ο δείμος του πολίτη είπε...

Η Αϊτή πρωστίστως πληρώνει την επιθυμία της να μείνει ανεξάρτηση, οικονομικά και πολιτικά. Ωστόσο, πληρώνει και την απομονωτική της στάση προς τις προοδευτικές χώρες της Λατ. Αμερικής. Για τη δικιά μας αδιαφορία ας μη μιλήσουμε...

Ανώνυμος είπε...

Για ποιά ανεξαρτησία της Αϊτής μιλάς, φίλε Δήμο. Το νησί ήταν ανέκαθεν αποικία, ενώ οι ΗΠΑ έχουν "αποποκαθηλώσει" τη νόμιμη κυβέρνηση(με τον νόμιμα εκλεγμένο Αριστείδη εξόριστο)εγκαθιστώντας ένα ανδρείκελο.Ποτέ η χώρα δε γνώρισε ούτε σχετικά την ανεξαρτησία, ενώ ο Αριστείδης το μόνο που έκανε ήταν μια ήπια μεταρρυθμιστική προσπάθεια συνεργαζόμενος προσπαθώντας για τη συναίνεση των ΗΠΑ.