Στους δρόμους όλης της χώρας όπως και του Πειραιά, δεκάδες χιλιάδες μαθητές, φοιτητές, άνεργοι, εργαζόμενοι διαδηλώνουν εδώ και δώδεκα ημέρες μετά τη δολοφονία του 15χρονου Αλέξη Γρηγορόπουλου. Η Δημοτική Αρχή του Πειραιά ήταν και εξακολουθεί να είναι απούσα. Μέσα στη δίνη των γεγονότων αποφάσισε να φέρει στο Δημοτικό Συμβούλιο τον προϋπολογισμό του 2009, έναν προϋπολογισμό «μία από τα ίδια», πλασματικό, ανεφάρμοστο, αντικοινωνικό, χωρίς πρόβλεψη για τη νέα γενιά.
Το «Λιμάνι της Αγωνίας» με τους δύο δημοτικούς του συμβούλους, ζήτησε να συζητηθεί προ ημερησίας διατάξεως το θέμα της κοινωνικής αναταραχής, ώστε να υπάρξουν οι ανάλογες προβλέψεις στον προϋπολογισμό και να επανέλθει προς συζήτηση την άλλη εβδομάδα με μέτρα στήριξης των νέων, για τα σχολεία, για την πρόνοια, την υγεία, τους ελεύθερους χώρους, τον λαϊκό αθλητισμό. Για τη σημερινή συνεδρίαση ζητήσαμε να υπάρξει ψήφισμα αλληλεγγύης στη νέα γενιά που να αποτυπώνει ότι το ΔΣ του Δήμου Πειραιά δεν θεωρεί τους χιλιάδες Αλέξηδες εχθρούς της τάξης και της ομαλότητας.
Έκπληκτοι ακούσαμε το προεδρείο του σώματος να αρνείται τη συζήτηση οποιουδήποτε θέματος, πλην όμως δέχθηκε να εκδοθεί ψήφισμα προτεινόμενο από την κα Θ. Βλασσοπούλου για το θάνατο του τέως Προέδρου της Κύπρου Τάσσου Παπαδόπουλου. Η πρόταση των συμβούλων του Λιμανιού της Αγωνίας δέχθηκε τις αντιδράσεις τόσο δημοτικών Συμβούλων της πλειοψηφίας αλλά και των πιο ακραίων της συντηρητικής μειοψηφίας, να κατηγορούν το «Λιμάνι της Αγωνίας» για παρότρυνση των εκδηλώσεων της κοινωνικής αναταραχής. Την τελευταία στιγμή και για να διασωθούν τα προσχήματα, δέχθηκε η πλειοψηφία να τηρηθεί ενός λεπτού σιγή για τον Αλέξη. Για να τελειώνουν! Είχαν προφανώς και άγχος ώρας γιατί μετά την ψήφιση του προϋπολογισμού υπήρχε και η προβλεπόμενη εθιμοτυπική τελετή με το «μπουφέ», τα «καναπεδάκια» και το «κρασί»! Οι δημοτικοί σύμβουλοι του «Λιμανιού της Αγωνίας» μετά από αυτές τις συμπεριφορές, έπραξαν αυτό που όφειλαν. Αποχώρησαν από τη συνεδρίαση.
Λυπούμαστε που ο Δήμαρχος Π. Φασούλας, το αστέρι του ελληνικού αθλητισμού, που βίωσε την αποθέωση και δέχθηκε τις δάφνες στα γήπεδα από την ελληνική νεολαία, δεν καταδέχτηκε -πλην μιας επιστολής- να παραστεί στο Δημοτικό Συμβούλιο και να ασχοληθεί με τον άδικο θάνατο ενός από αυτούς τους ανώνυμους νέους. Λυπούμαστε που οι δημοτικοί του σύμβουλοι, τον ακολούθησαν σε αυτόν τον κατήφορο. Εμείς κυρίες και κύριοι δημοτικοί σύμβουλοι, είμαστε με τη νεολαία και την κοινωνία στους δρόμους. Εσείς που είσαστε;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου