Δευτέρα 21 Ιουλίου 2008

Σωτήρης Πέτρουλας

Βρισκόμαστε στον Ιούλη του 1965. Το παλάτι, έχει ωθήσει σε παραίτηση την κυβέρνηση της Ένωσης Κέντρου, μετά την απαίτηση του Γεωργίου Παπανδρέουνα αναλάβει το υπουργείο άμυνας ενώ τα ανάκτορα ήθελαν αυτό το κρίσιμο υπουργείο σε κάποιον «δικό τους», και έχει επιβάλει πραξικοπηματικά την κυβέρνηση των αποστατών (Νόβας, Μητσοτάκης κ.α.), πυροδοτώντας τη λαϊκή οργή και αγανάκτηση.
Όλη η χώρα συγκλονίζεται από μαζικές αγωνιστικές κινητοποιήσεις και συγκρούσεις με την αστυνομία. Με κάθε τρόπο ο λαός εκδηλώνει την πίστη του στη νόμιμη κυβέρνησή που είχε εκλέξει ενάμιση μόλις χρόνο πριν με 52,7% και 171 έδρες.

Στις 21 Ιούλη η ΕΦΕΕ καλεί τους φοιτητές σε συγκέντρωση στα Προπύλαια με κεντρικά συνθήματα «Να φύγει η αυλόδουλη κυβέρνηση» «Την κυβέρνηση εκλέγει ο λαός και όχι το παλάτι και οι αμερικανοί» κ.α.
Στη συμβολή των οδών Σταδίου και Χρ. Λαδά, η αστυνομία κατόπιν διαταγών του υπουργού δημόσιας τάξης, ναυάρχου Τούμπα, επιτίθεται στους συγκεντρωμένους. Ο 23χρονος αγωνιστής φοιτητής της ΑΣΟΕΕ, Σωτήρης Πέτρουλας πέφτει νεκρός, ενώ τραυματίζονται εκατοντάδες και συλλαμβάνονται 258 άτομα στην πλειοψηφία τους νεολαίοι, ανάμεσά τους και 28 μαθητές. Η επίθεση της αστυνομίας και οι ξυλοδαρμοί συνεχίζονται επί πέντε ώρες κατά τη διάρκεια των οποίων νεαροί ξυλοκοπούνται άγρια ακόμα και μέσα στο σταθμό Α΄βοηθειών.
Τις επόμενες ώρες εξελίσσεται μια λυσσαλέα προσπάθεια της αστυνομίας να ταφεί ο Πέτρουλας μυστικά. Ο νεκρός από το νεκροτομείο μεταφέρετε εσπευσμένα στο Γ’ νεκροταφείο Πειραιά το οποίο φρουρείται από ισχυρές αστυνομικές δυνάμεις. Ενώ αναμενόταν η ταφή κατατέθηκε μήνυση εκ μέρους των γονέων του Πέτρουλα κατά των αστυνομικών για ανθρωποκτονία και αίτημα για δεύτερη νεκροψία καθώς υποστήριζαν πως ο Πέτρουλας στραγγαλίστηκε. Κατόπιν της μήνυσης ο εισαγγελέας ανέστειλε τον ενταφιασμό και τελικά η οικογένεια παρέλαβε τη σορό.
Η κηδεία του Πέτρουλα στις 23 Ιούλη, μετατρέπεται σε τεράστια διαδήλωση με μια ανθρωποθάλασσα να ακολουθεί την πένθιμη πομπή από το σπίτι της οικογένειας στον Κολωνό ως το Α’ Νεκροταφείο.

Ο Σωτήρης Πέτρουλας μπήκε στο πάνθεον των ηρώων και μαρτύρων του λαϊκού μας κινήματος αποτελώντας από τότε σύμβολο για τους αντιιμπεριαλιστικούς και αντιφασιστικούς αγώνες του λαού και της νεολαίας.

Σωτήρη Πέτρουλα, Σωτήρη Πέτρουλα
σε πήρε ο Λαμπράκης σε πήρε η Λευτεριά ...


Ρεπορτάζ από την κηδεία από την εφημερίδα «Έθνος»
Άλλα δημοσιεύματα: Έθνος 23/7 (1 , 2) και Έθνος 22/7 (1 , 2)

ΥΓ: Τα περισσότερα δημοσιεύματα που βρήκα αναφέρουν το Σωτήρη Πέτρουλα απλά σαν στέλεχος της νεολαίας της ΕΔΑ. Πολύ λίγες είναι οι αναφορές (ενδεικτικά στο άρθρο του Σπύρου Σακελλαρόπουλου) στο γεγονός ότι ο Πέτρουλας είχε διαφωνήσει σθεναρά σε μια σειρά από συνθηκολόγες επιλογές της ΕΔΑ, και ενδιαφερόταν για τη συσπείρωση των αντιρεφορμιστικών στελεχών της αριστερής νεολαίας. Όλα αυτά είχαν σαν αποτέλεσμα λίγο πριν το θάνατό του να διαγραφεί από την ΕΔΑ, κάτι βέβαια που μετά τη θυσία του οι ρεβιζιονιστές προσπάθησαν όσο μπορούσαν να αποσιωπήσουν προκειμένου να οικειοποιηθούν το θάνατό του.

4 σχόλια:

σίβυλλα είπε...

Ας τιμήσουμε κι έτσι τον Σωτήρη Πέτρουλα:
Τρίτη 22 Ιούλη 2008, ώρα 9 το πρωί
http://sibilla-gr-sibilla.blogspot.com/2008/07/t-22-2008-9.html

Tο πλοίο Esmeralda, σύμβολο των ατιμώρητων εγκλημάτων στον Πειραιά
(http://sibilla-gr-sibilla.blogspot.com/2008/07/t-esmeralda.html)
Τρίτη 22 Ιούλη 2008, ώρα 9 το πρωί
ΟΛΠ - Λιμεναρχείο Πειραιά
Συγκέντρωση διαμαρτυρίας
Όσοι πιστοί προσέλθετε!
(http://www.esmeralda-chile.com/)

Θεοδωράτος Σπύρος είπε...

Προσωπικά δεν με ενδιαφέρει αν ο Πέτρουλας ήταν ΕΔΑ, ΚΚΕ ή οτιδήποτε άλλο! Σημασία έχει οτι φιμώθηκε με θάνατο απο την δεξιά εξουσία της εποχής και αυτό πρέπει να θυμόμαστε πιο πολύ!

Mental Symphony είπε...

Πολύ ωραίο το κείμενο σου.

Είμαι ανιψιά του Σωτήρη Πέτρουλα, βέβαια δεν τον γνώρισα ποτέ λόγω ηλικίας.

Αλλά πάντα θυμάμαι τη θεία (μήτερα του) να μιλάει ώρες ατελείωτες για εκείνες τις ώρες για τον θάνατο του, για τον κόσμο που είχε έρθει στην κηδεία και αλήθεια μπορεί ποτέ να μην τον γνώρισα όμως από μικρή ήξερα ότι ο θείος μου ήταν ΣΠΟΥΔΑΙΟΣ και πέθανε άδικα.

Μακάρι ο κόσμος να μη ξεχάσει όσους έχουν χαθεί επειδή θέλανε ένα καλύτερο αύριο για όλους εμάς...

grsail είπε...

Αυτά τα περί διαγαφής από την ΕΔΑ (δεν τα αμφισβητώ) και περί ρεβιζιονιστών (sic) δείχνουν βαθύτατη ασέβια στο πρόσωπο του Σωτήρη, εκφράζουν επίσης το χαμηλό ήθος και την μισαλοδοξία που κατέστρεψε την Αριστερά και την έφερε εδώ που είναι σήμερα: στην ανυπαρξία.

Καλό το κείμενό σας, αλλά το μαγαρίσατε ... κρίμα.